مجله اکونومیست می‌نویسد، انتشار خبر نامزدی شاهزاده هری با بازیگر آمریکایی، میگان مارکل، در بسیاری از مردم بریتانیا که قصد دارند با فردی خارجی ازدواج کنند، نوعی احساس همبستگی و یا شاید همدردی برانگیخت. پس از سختگیرانه‌تر شدن قوانین مهاجرت در سال ۲۰۱۲ توسط ترزا می، وزیر کشور وقت، ازدواج بریتانیایی‌ها با افراد خارجی دشوارتر شده است.
البته قانون مهاجرت بریتانیا برای بعضی از اعضای خانواده‌های سلطنتی خارجی، استثناهایی قائل شده است. اما خانم مارکل به عنوان یک شهروند عادی، مشمول این استثناها نمی‌شود. وزارت کشور بریتانیا می‌گوید او باید از همان موانعی عبور کند که شامل حال دیگر عروس‌های خارجی می‌شود.
اولین قدم احتمالا دریافت ویزای نامزدی است که به این زوج اجازه می‌دهد بعد از ازدواج رسمی در بریتانیا زندگی کنند. بعد از ازدواج، مارکل باید درخواست اقامت دائم بدهد که برای دریافت آن باید در یک امتحان شرکت کند. در صورت پذیرش در این امتحان است که او می‌تواند شهروند بریتانیا شود؛ البته اینها به شرطی است که او تمایل داشته باشد به مادربزرگ همسرش، اعلام وفاداری کند.
هزینه این فرآیند بسیار بالاست و ارزیابی‌ها حاکی از آن است که مبلغ کل آن به حدود ۹۴۰۰ دلار می‌رسد. به طور کلی، هزینه درخواست اقامت دائم در بریتانیا از سال ۲۰۱۴ بیش از دو برابر شده است. شاهزاده هری توانایی پرداخت این مبلغ را دارد، اما طبق قوانین جدید، بریتانیایی‌ها در صورت ازدواج با یک فرد خارجی باید سالانه حداقل ۱۸ هزار و ۶۰۰ پوند درآمد داشته باشند و این در حالی است که ۴۰ درصد نیروی کار بریتانیا چنین درآمدی ندارند. شرایط دیگر این است که زوج‌ها باید بیش از ۶۲ هزار و پانصد پوند پس‌انداز داشته باشند.
مطمئنا شاهزاده هری این مبلغ پس‌انداز را دارد، اما هزاران زوج دیگر به دلیل نداشتن این شرایط، از ازدواج با فرد مورد علاقه خود محروم می‌شوند. در سال ۲۰۱۰ و قبل از تصویب قوانین جدید، بیش از ۴۰ هزار ویزای نامزدی صادر شده بود که این رقم در سال ۲۰۱۶ به ۲۹ هزار کاهش یافت.
