هوش مصنوعی دیگر راه خود را در عرصه کسب‌وکار باز کرده است. انواع مختلفی از شرکت‌ها هوش مصنوعی را تحت کنترل خود درآورده‌اند تا تقاضا را پیش‌بینی کنند، نیرو استخدام کنند و با مشتریان تعامل داشته باشند. آمارها نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۷ شرکت‌ها در سراسر دنیا حدود ۲۲ میلیارد دلار برای ادغام و تملک‌های مرتبط با هوش مصنوعی هزینه کرده‌اند که افزایش ۲۶ برابری نسبت به سال ۲۰۱۶ را نشان می‌دهد. موسسه مک‌کینزی اذعان کرده که استفاده از هوش مصنوعی در بازاریابی، فروش و زنجیره تامین به تنهایی میتواند تا ۲۰ سال آینده، ارزش اقتصادی و از جمله سود ۲/۷ تریلیون دلاری به همراه بیاورد.
این پیش‌بینی‌های بزرگ علاوه بر امید، ترس و اضطراب هم به دنبال دارند. بسیاری از کارشناسان می‌گویند هوش مصنوعی سریع‌تر از آنکه شغل ایجاد کند، به از بین رفتن شغل می‌انجامد. موضوع دیگری که کمتر به آن پرداخته شده، اما سوالی که اهمیت زیادی دارد این است که هوش مصنوعی چگونه محیط کار را متحول خواهد کرد.
مدیران شرکت‌ها با استفاده از هوش مصنوعی می‌توانند کنترل شگفت‌آوری بر کارکنان خود داشته باشند و در نتیجه بهره‌وری را افزایش دهند؛ مثلا شرکت آمازون دستبندی اختراع کرده که حرکت کارکنان انبارها را ردگیری می‌کند. شرکت‌ها می‌توانند با انواع اپلیکیشن‌ها و برنامه‌ها به سوء رفتار کارکنان یا از زیر کار در رفتن آنها پی ببرند. از طرف دیگر، چک کردن شرایط ایمنی در محیط کار با استفاده از هوش مصنوعی میسر می‌شود. همچنین کارکنان می‌توانند بازخورد کارشان را دریافت کنند. با استفاده از الگوریتم‌ها، سوگیری و غرض‌ورزی در استخدام‌ها به حداقل میرسد.
در چنین شرایطی، افرادی که مهارت‌های آنها همچنان کاربرد دارد، در برابر بیکاری مصون می مانند، اما کارکنان ساعتی در صنایعی مثل خرده‌فروشی که میزان دستمزدها در آن پایین است، بیشترین آسیب‌پذیری را دارند.
قانون‌گذاران و کارفرماها همزمان با سبک سنگین کردن مزیت‌ها و معایب هوش مصنوعی در محیط کار، باید به این نکته توجه کنند که حفظ حریم خصوصی و شفافیت در استفاده از داده‌ها برای بهره گیری از این تکنولوژی باید در اولویت باشد.
