دو سال پیش اگر از کارشناسان می‌خواستید تاثیرگذارترین فرد در عرصه تکنولوژی را معرفی کنند، نام‌های آشنایی مثل جف بزوس، بنیان‌گذار آمازون؛ جک ما، بنیان‌گذار علی‌بابا و مارک زاکربرگ، بنیان‌گذار فیس‌بوک را می‌شنیدید. اما این روزها با یک مدعی تازه روبه‌رو هستیم: ماسایوشی سان، موسس شرکت مخابراتی و اینترنتی سافت‌بنک (SoftBank) ژاپن. آقای سان یک صندوق سرمایه‌گذاری عظیم ایجاد کرده که سهام هیجان‌انگیزترین شرکت‌های نوپا در دنیا را می‌بلعد. این صندوق که ویژن فاند (Vision Fund) نام دارد، تامین‌کنندگان سرمایه را به چالش می‌کشد.
ویژن فاند نتیجه اتحاد عجیب آقای سان و محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، در سال ۲۰۱۶ است. بن سلمان در تلاش برای متنوع‌سازی اقتصاد کشورش مبلغ ۴۵ میلیارد دلار به سان داده بود. این حجم انبوه سرمایه باعث شد سرمایه‌گذاران بیشتری از ابوظبی، شرکت اپل و غیره جذب شوند. در حال حاضر ویژن فاند «قدرتمندترین سرمایه‌گذار دنیا» شناخته شده است.
اما قدرت لزوما به معنی موفق بودن نیست و آقای سان هم مثل هر سرمایه‌گذار دیگری دستاوردها و شکست‌هایی داشته است. ویژن فاند در حال حاضر ۳۰ میلیارد دلار هزینه کرده و از آنجایی که نیمی از سرمایه آن به شکل بدهی است، تحت فشار است تا پرداخت سود داشته باشد.
اما حتی اگر صندوق در نهایت سرنگون شود، اثرات پایداری بر سرمایه‌گذاری تکنولوژی بر جا خواهد گذاشت. اولین اثر این است که به‌کارگیری این حجم از پول نقد به شکل‌گیری صنایع آینده کمک می‌کند. آقای سان به تکنولوژی‌های پیشرو، از روباتیک گرفته تا اینترنت اشیا، پول تزریق می‌کند و سهام برخی شرکت‌های معروف را در اختیار دارد. اثر دوم او بر صنعت سرمایه‌گذاری خطرپذیر خواهد بود. خیلی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری در رقابت با ویژن فاند در حال تقویت خودشان هستند. به علاوه، آقای سان به مناطقی مثل هند، جنوب شرق آسیا و چند کشور اروپایی ورود کرده که هنوز با کمبود سرمایه مواجه هستند. سومین اثر سان تصمیم او برای ایجاد یک «سیلیکون ولی مجازی در سافت‌بنک» است؛ یعنی ایجاد پلت‌فرمی که استارت‌آپ‌های تکنولوژیک می‌توانند در آن با هم ارتباط داشته باشند و به خرید و فروش کالا و خدمات بپردازند.
