شرکتهای بزرگ خودروسازی چگونه میتوانند محصول خود را به مردمی که استطاعت مالی خرید خودروی گران قیمت ندارند، بفروشند؟ این مسالهای پیچیده برای شرکت فولکسواگن در کشور رواندا است که قرار است اولین کارخانه مونتاژ خودرو را در آن راهاندازی کند. قیمت خودروی جدید مدل پولو این شرکت ۳۳ برابر متوسط درآمد در رواندا است و بیشتر خودروهایی که در خیابانها رفتوآمد میکنند، دست دومهای وارداتی هستند.
به گفته رییس بخش آفریقای شرکت فولکس، رواندا سالانه ۳۰۰۰ خودروی جدید جذب میکند. پروژههای قبلی خودروسازها در آفریقا به شکستهای بزرگی منتهی شدهاند.
با همه اینها فولکس چند روز پیش فعالیت خود را با امیدواری زیادی در کیگالی، پایتخت رواندا، شروع کرد. پائول کاگامه، رییس جمهور رواندا هم این لحظه را «فصل تازهای در سفر کشورش» عنوان کرد. واقعیت این است که بیشتر فرآیند تولید خودرو، حداقل در ابتدای کار، در داخل کشور صورت نمیگیرد و فولکس خودروها را در جای دیگری میسازد و قطعات جداگانه را برای مونتاژ دوباره به رواندا میفرستد.
اتفاق جدیدی که قرار است رخ دهد، در نحوه استفاده از خودروها است. فولکس میخواهد تولیدش را به سرویس خودروی اشتراکی پیوند بزند. در این صورت، مردم به جای خرید یک خودروی گرانقیمت، با یک اپلیکیشن از آن به عنوان تاکسی اینترنتی استفاده میکنند. قرار است خودروها چند سال به این شکل مورد استفاده قرار بگیرند و پس از آن در بازار دست دوم فروش بروند.
کیگالی شهری بسیار کوچک و جمع و جور برای تست کردن چنین ایدهای است. اگر این پروژه موفق شود، فولکس میتواند آن را در جاهای دیگر تکرار کند. بعد از چند دهه دوری، این شرکت اخیرا عملیات مونتاژ را در کنیا و نیجریه از سرگرفته و قصد دارد وارد بازار غنا و اتیوپی هم شود.
برخی دولتهای آفریقایی برای حفاظت از تولیدکنندگان قوانینی مثل کمتر کردن حداکثر سن خودروهای وارداتی یا تعرفههای ۷۰ درصدی واردات خودرو را اعمال کردهاند. اما این سیاستها همواره با نوسان همراه بوده است.
به همین دلیل شرکتهایی مثل پژو، نیسان و تویوتا هم فعالیتهایی مشابه فولکس را در مشارکت با شرکتهای محلی آفریقا آغاز کردهاند.