حدود نیم میلیون دانشجوی خارجی این روزها در دانشگاههای چین تحصیل میکنند که کرهایها بیشترین تعداد آنها را تشکیل میدهند. این دانشجوها معمولا به این دلیل به چین میآیند که در کشورهای خودشان نمیتوانند وارد دانشگاه خوبی شوند. آنها در دانشگاههای چین کاملا رایگان تحصیل میکنند و ماهانه 3 هزار یوآن دستمزد هم میگیرند.
تعداد دانشجوهایی که از کشورهای در حال توسعه به چین میآیند، در حال افزایش است؛ بهخصوص کشورهایی مثل پاکستان و افغانستان که به پروژه «جاده ابریشم جدید» پیوستهاند. تعداد کل دانشجویان خارجی در چین بین سالهای 2004 تا 2016 چهار برابر شده، در حالی که تعداد دانشجویان کشورهای عضو این پروژه هشت برابر افزایش یافته است. در سال 2012 که هنوز پروژه جاده ابریشم آغاز نشده بود، دانشجویان این کشورها کمتر از 53 درصد کل ورودیها را تشکیل میدادند. در سال 2016 تعداد آنها به 61 درصد رسید. دولت چین میگوید سالانه 10 هزار بورسیه خود رابه دانشجویان کشورهای جاده ابریشم اختصاص میدهد.
در کشورهایی مثل بریتانیا، استرالیا و آمریکا، دانشگاهها از دانشجویان خارجی شهریههای سنگین میگیرند و از آنها بیشتر ازدانشجویان بومی خود پول درمیآورند. اما در چین قضیه برعکس است. دانشجویان خارجی در این کشور از امکانات بیشتری برخوردار میشوند، چون بر خلاف کشورهای ثروتمند که دانش میفروشند، چین از دانش برای افزایش نفوذ سیاسی خود استفاده میکند تا هم نظام سیاسی خود را تبلیغ کند و هم تبلیغات منفی غرب علیه خود را خنثی کند. بیشتر ابرقدرتها مثل آمریکا و شوروی سابق، در گذشته همین کار را کردهاند.
جذابیت این طرح برای دانشجوهای خارجی، گرفتن مدرک با کمترین هزینه است. خیلی از دانشجوهای پاکستانی نمیتوانند از دانشگاههای اروپا، آمریکا و استرالیا بورسیه بگیرند. به علاوه، تحصیل در چین و راه افتادن پروژههای اقتصادی بین دو کشور امکان اشتغال بهتری برای آنها در کشور خودشان فراهم میکند.
تنها مشکل بیشتر دانشجوها، زبان است. با اینکه برخی دانشگاهها دورههایی با زبان انگلیسی برگزار میکنند، اما هنوز خیلی از دانشجوها مجبورند از زبان چینی استفاده کنند که یاد گرفتن آن دشوار است.