اصطلاح «اینفلوئنسر» که این روزها در مورد فعالان فضای مجازی زیاد مورد استفاده قرار میگیرد، در واقع برچسبی مبهم و بدون معنای مشخص است. بیشتر اینفلوئنسرها در مورد دنیای مد و زیبایی یا تناسب اندام، غذا و سفر صحبت میکنند و عکسهایی از اطراف یا خودشان منتشر میکنند تا برندهایی که بابتشان پول گرفتهاند را تبلیغ کنند. اما در سالهای اخیر، مردان و زنانی در نقش اینفلوئنسرها ظاهر شدهاند که صرفا کارهای روزمره خودشان مثل کشاورزی، نظافت منزل یا کارهای دستی را به اشتراک میگذارند.
خانم کرومبی در نوامبر 2016 وارد اینستاگرام شد. او عاشق تمیز کردن خانه بود و عکسهایی معمولی از خودش و خانوادهاش پست میکرد. عکسی که او اتفاقی از یک مایع سفیدکننده با چند هشتگ منتشر کرد، با استقبال زیادی مواجه شد و پس از آن هر چه بیشتر از این عکسها میگذاشت، تعداد فالوورهایش بیشتر میشد. در فوریه 2017 فالوورهای او به 10 هزار نفر رسیدند. او میگوید: «وقتی 10 هزار فالوور دارید، برندها نمونههای رایگان برای شما میفرستند و درخواست برای تبلیغات شروع میشود. حالا او بیش از 100 هزار فالوور دارد و اینستاگرام بزرگترین راه درآمدزایی اوست.
بنجامین هول، کشاورزی است که به توصیه یکی از دوستانش وارد اینستاگرام شد و تصاویر متفاوتی از زمین کشاورزی 1000 هکتاری خود را که پدربزرگش در سال 1962 کار روی آن را شروع کرده بود، به اشتراک میگذاشت. تعداد فالوورهای او ناگهان به 170 هزار نفر رسید.
جیمز ریبانک هم چوپانی است که توییت کردن را از سال 2012 شروع کرد و حالا بیش از 113 هزار فالوور دارد. او در سال 2015 کتابی با عنوان «زندگی چوپان» را منتشر کرد.
یک کودک یک ساله ژاپنی توانسته درآمد قابل توجهی برای پدر و مادرش داشته باشد. 372 هزار فالوور این کودک طرفدار عکسهای او با مدل موی متفاوت شدهاند.
این نمونهها در واقع نشان میدهند هر کسی میتواند اینفلوئنسر باشد. فقط به کمی شانس نیاز دارید تا با اتفاقات زمانه همراه شوید و سپس شهرت خود را به درآمد تبدیل کنید.