خانواده کاویندی ویکراماراچی، وقتی او تنها شش ماه داشت، از سری لانکا به انگلستان آمدند تا زندگی بهتری بسازند. اما او هیچ‌گاه نتوانست با مدرسه ارتباط خوبی برقرار کند و فشار امتحانات او را دچار اضطراب شدید و حمله‌های عصبی می‌کرد.
شرکت در دوره‌های کارآموزی، راه نجاتش بود. وقتی کاویندی دنبال کار می‌گشت، به طور تصادفی با استارت‌آپ وایت هت (WhiteHat) آشنا شد. این شرکت واقع در لندن، جوانان را به کارفرماهایی معرفی می‌کند که ملزم به اختصاص بودجه‌ای برای کارآموزی هستند، به‌خصوص جوانان خانواده‌های محروم یا گروه‌های اقلیت قومی.
دولت بریتانیا به هدف کمک به جوانان محروم و اقلیت‌های قومی، طرح مالیات کارآموزی را راه‌اندازی کرد. در این طرح، کارفرماهایی که لیست حقوق پرداختی آنها به 3 میلیون پوند می‌رسد، باید معادل 0.5 درصد کل دستمزد سالانه‌ای که پرداخت می‌کنند را به آموزش حین کار اختصاص دهند.
کاویندی ظرف چند هفته به عنوان یک بانکدار کارآموز در شرکتی مشغول به کار شد. او می‌گوید که تازه فهمیده کار عملی را خیلی بهتر یاد می‌گیرد و والدینش هم از او حمایت کرده‌اند. این یکی از مسیرهای غیرآکادمیک به سوی مشاغل حرفه‌ای است که دوره‌های کارآموزی امکان آن را فراهم می‌آورند.
کارشناسان می‌گویند، بیشتر نوجوانان 14 تا 18 سال، در مقایسه با والدین خود، اطلاعات بهتری در مورد دوره‌های کارآموزی دارند. والدین به سختی متقاعد می‌شوند که یادگیری در محیط کار، نسبت به روش سنتی برای کسب تحصیلات عالی، مزایای زیادی دارد.
به هر حال، با اینکه پیشرفت‌هایی در اهداف اجتماعی این طرح صورت گرفته، اما دفتر حسابرسی ملی انگلستان اخیرا اعلام کرده که این اهداف به اندازه کافی «جاه‌طلبانه» نیستند. در سال‌های 2018-2017 حدود 23 درصد کارآموزان را افراد محروم تشکیل می‌دادند که با وجود پیشرفت، هدف وزارت آموزش انگلستان را در یک دوره مشخص محقق نکرده است.
البته شواهد نشان می‌دهد در دوره‌های کارآموزی هم بی‌عدالتی‌هایی وجود دارد، به‌طوری که افراد فقیرتر در طرح‌های سطح پایین‌تر ثبت نام می‌کنند. این افراد معمولا از مدرسه ترک تحصیل کرده‌اند. معمولا دوره‌های کارآموزی سطح بالاتر هم در اختیار جوانانی است که خانواده‌های ثروتمندتری دارند.