هجوم مردم به شعبه تازه تاسیس فروشگاه زنجیره‌ای «کاستکو» در چین، با این خبر که مالکان سوپرمارکت‌های بزرگ خارجی در حال فرار از این کشور هستند، در تعارض است.
در ماه ژوئن، فروشگاه زنجیره‌ای «کارفور» فرانسه، عمده سهام خود در فروشگاههای چین را به مبلغ 700 میلیون دلار به یک گروه محلی فروخت. قبل از آن، فروشگاههای «تسکو» انگلستان و «دیا» اسپانیا، این کار را کرده بودند. شرکت عمده‌فروشی آلمانی «مترو» هم در حال فروش کسب‌وکار خود در چین است.
بزرگ‌ترین سوپرمارکت زنجیره‌ای خارجی که هنوز در چین باقی مانده، فروشگاه آمریکایی والمارت است که بعد از 20 سال، بیش از 430 فروشگاه در این کشور دارد، اما فقط 1.7 درصد از سهم 692 میلیارد دلاری بازار خواروبار چین را به خودش اختصاص می‌دهد.
مشکلاتی که این خارجی‌های ناامید در چین با آن مواجهند، از ناتوانی در بومی‌سازی و سازگاری با تجارت الکترونیک تا افزایش هزینه‌های اجاره و مناقشه با شرکای محلی را دربرمی‌گیرد. اما یکی از نقاط ضعف مشترک آنها، عدم عرضه محصولات منحصر به فرد است.
حالا فروشگاههای والمارت، کاستکو و آلدی می‌خواهند این روند را تغییر دهند و بر محصولاتی متمرکز شوند که از بازار کشورهای خودشان وارد می‌کنند و برچسب آنها را تغییر می‌دهند. همچنین قرار است با شرکت‌های تکنولوژی برای فروش اینترنتی، شریک شوند.
فروشگاه والمارت در سال گذشته فقط 0.3 درصد نسبت به سال قبل از آن، در چین رشد داشته است. با این حال، این شرکت به بازار متعهد مانده و 33 فروشگاه جدید در چین افتتاح کرده و در ماه ژوییه وعده داد طی یک دهه آینده 1.2 میلیارد دلار برای به‌روزرسانی فروشگاه‌ها، لجستیک و افتتاح فروشگاههای جدید هزینه خواهد کرد.
این مساله به متفاوت بودن عادت‌های خرید در کشورهای مختلف هم برمی‌گردد. مصرف‌کنندگان چینی ترجیح می‌دهند به جای خریدهای هفتگی یا ماهانه، چند بار در هفته حضوری به فروشگاه‌ها بروند و مواد غذایی تازه خریداری کنند. فروشگاههای زنجیره‌ای بومی چین که در عرضه مواد غذایی تازه و موجودات دریایی زنده تخصص دارند، سهم بازار را به دست آورده‌اند.
خرده‌فروش‌های خارجی لباس مثل یونیکلو و نایک، به خاطر برندهای منحصر به فردشان توانسته‌اند سهم بازار بزرگ‌تری در چین به دست آورند.