تغییر سریع وضعیت برترین شهرهای دنیا برای کار و زندگی

با افزایش نگرانی‌ها در مورد مسائل ژئوپلتیک، جمعیت‌شناسی و تغییرات اقلیمی و همچنین پیشرفت‌های تکنولوژیک، توجه شهروندان، کسب‌وکارها، سرمایه‌گذاران و سیاست‌گذاران سراسر دنیا برای انتخاب محل زندگی، سرمایه‌گذاری یا انجام کسب‌وکار، به مجموعه گسترده‌تر و متنوع‌تری از معیارها جلب شده است.

در نتیجه، فاکتورهایی که در موفقیت یک شهر نقش دارند، دیگر صرفا اقتصادی نیستند و ویژگی‌هایی دیگری را مثل اینکه شهرها چگونه فرهنگ خدمات به مشتری ایجاد می‌کنند، تجربیات شهرنشینی را توسعه می‌دهند، نوآوری می‌کنند و به پایداری دسترسی دارند، دربرمی‌‌گیرند.

شهرهایی که در توجه به این حوزه‌ها بیشترین موفقیت را دارند و از مدل‌های اقتصادی جدید مثل اقتصاد اشتراکی استقبال می‌کنند، در برابر آینده ضد ضربه‌تر می‌شوند. از آنجایی که روش‌های زندگی و کار تغییر می‌کند، کسب‌وکارها و سرمایه‌گذاران برای ارزیابی جذابیت یک شهر، به جای تکیه بر معیارهای قدیمی مثل تولید ناخالص داخلی (GDP) و شاخص سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI)، به انعطاف‌پذیری، انسجام اجتماعی و گنجایش اقتصادی شهرها اهمیت می‌دهند.

هفت شهر برتر تثبیت‌ شده دنیا که عملکرد مستمری در حوزه معیارهای رقابت‌پذیری داشته‌اند، عبارتند از لندن، نیویورک، پاریس، سنگاپور، توکیو، هنگ کنگ و سئول. اما این روزها شهرهای دیگر هم برای پیوستن به این جمع در حال تقلا و رقابت هستند. شهرهای سان فرانسیسکو، لس آنجلس، شانگهای، تورنتو، شیکاگو و پکن، در این رقابت پیشتازند. در میان آنها، شهرهای کوچک‌تری مثل برلین، بوستون، مونیخ و استکهلم نمونه‌هایی هستند که به دلیل توانایی سازگاری با مدل‌های اقتصادی جدید، به رتبه‌های بالای رقابت‌پذیری برترین شهرها می‌پیوندند.

خیلی از این شهرها نه فقط به خاطر توانایی جذب و حفظ استعدادها و انواع مختلف کسب‌وکار، بلکه برای ارائه استانداردهای زندگی باکیفیت، حمایت از نوآوری و حفظ نفوذ خود به عنوان قطب‌های شناخته‌ شده جهانی کسب‌وکار و مقاصد توریستی، به رشد و توسعه می‌رسند.

به علاوه، یک سری شهرهای نوظهور مثل گوانگژو، شنزن، تایپه، استانبول و مسکو به سرعت در حال توسعه زیرساخت‌ها و استانداردهای هسته‌ای زندگی هستند. جمعیت بالای جوانان این شهرها، ظرفیت آنها را برای نوآوری و حل معضلات شهری مثل آلودگی بالا می‌برد. پیشرفت سریع این‌گونه شهرها رتبه‌بندی‌های جهانی را تغییر می‌دهد و مرز بین شهرهای تثبیت‌ شده و شهرهای نوظهور در دنیا کمرنگ‌تر می‌شود.

پیامی که می‌توان گرفت واضح است: شهرهایی که محیط‌های شهری پایدار و نوآور ایجاد می‌کنند، به جذاب‌ترین مکان‌ها برای کار و زندگی تبدیل می‌شوند و بیشترین سهم در جذب استعدادها، کسب‌وکارها و سرمایه را خواهند داشت.