بسیاری از کشورها، علی الخصوص، ایالات متحده آمریکا، برای دستیابی به هوش مصنوعی به سرمایه گذاری های هنگفتی دست زده اند. در این بین، به نظر میرسد، تنها رقیبی که میتواند دست آمریکا را از پشت ببندد، چین است.
چین در مسیر دست یابی به هوش مصنوعی دو برتری ویژه دارد؛ اولین برتری دسترسی به حجم فوق العاده زیاد داده است که مهمترین لازمه ایجاد هوش مصنوعی می باشد. پیشتر، نرم افزارها و محصولات دیجیتالی اغلب از مجموعه ای از دستورات پیروی میکردند که این امر موجب برتری کشورهایی میشد که برنامه نویسان ماهرتری داشتند.
با ایجاد الگوریتم هایی که بر یادگیری ژرف استوار هستند، دستورات از الگو هایی استخراج میشوند که از بررسی حجم زیادی از داده ها به دست می آیند. هر چه حجم داده ها بیشتر باشد، الگوریتم ها فرصت بیشتری برای یادگیری خواهند داشت و این مساله موجب بالا رفتن دقت آنها خواهد شد؛ نتیجه آن دستیابی به هوش مصنوعی پیشرفته تر می گردد.
ابعاد و تنوع داده های موجود در چین به خوبی پاسخ گوی این نیاز است. طی یک روز عادی، جمعیت ۱.۴ میلیارد نفری چین، بیش از مجموع بقیه مردم جهان داده تولید می کنند. حتی در بحث بیماری های نادر نیز، در چین به تنهایی آنقدر نمونه وجود دارد تا الگوریتم های طراحی شده در این کشور، بتوانند چنین بیماری هایی را تشخیص دهند.
از آنجا که تایپ کردن به زبان چینی بسیار دشوار است، مردمان این کشور اغلب از سرویس های صوتی استفاده می کنند که این امر باعث گردیده تا نمونه های صوتی بیشتری جهت پیشبرد فناوری های مربوط به تشخیص صدا در اختیار شرکتها قرار گیرد.
برتری دوم چین، سرمایه گذاری دانشگاهی و رشد چشمگیر تعداد متخصصین حوزه های مربوط به هوش مصنوعی است. اکثر دانشگاه های چین دوره های هوش مصنوعی برگزار می کنند. بر طبق برخی تخمین ها، چهل درصد دانشمندان جهان در رشته هوش مصنوعی در چین فعالیت میکنند.
در سال ۲۰۱۶، کاخ سفید اعلام کرد که تعداد مقالات چینی در زمینه الگوریتم های یادگیری ژرف در شاخه هوش مصنوعی از آمریکا پیشی گرفته است. تعداد اختراعات ثبت شده توسط محققین چینی در زمینه هوش مصنوعی در سال های اخیر ۲۰۰٪ رشد داشته است.
اگر چه آمریکا در تعداد اختراعات هنوز از چین جلو تر است، اما این مقام اول معلوم نیست تا کی به این کشور تعلق داشته باشد.
