در آمریکا منطقه‌ای که بخش بالایی شمال شرق ایالات متحده، دریاچه‌های بزرگ (The Great Lakes)، و ایالت‌های غرب میانه آمریکا را پوشش می‌دهد، «کمربند زنگار» نامیده می‌شود. این منطقه از اواسط قرن ۱۹ تا اواسط قرن ۲۰ میلادی و همزمان با توسعه صنایع فولادی به سرعت رونق یافت و به مرکز صنعتی آمریکا بدل شد. در آن دوره این منطقه «کمربند فولادی» نامیده می‌شد. اما با تحولات صنعتی، گسترش اتوماسیون، جهانی شدن اقتصادها و تسهیل تجارت با سایر کشورها، این منطقه از آمریکا نتوانست خود را با مدل‌های جدید سازگار سازد. در نتیجه، با مهاجرت افراد، ورشکستگی کارخانه‌ها و افزایش بیکاری روبرو شد. کمبرند فولادی، زنگ زد و از آن زمان به آن «کمربند زنگار» گفته می‌شود.
در حالیکه اواسط قرن بیستم میلادی، صنعت اتومبیل آمریکا به تدریج احیا می‌شد، بسیاری از کارگاه‌های تولیدی کوچک در منطقه کمربند زنگار ورشکسته شدند. ظاهرا با تکرار تاریخ، در سال ۲۰۱۷ این صنعت بار دیگر دچار رکود شده و اولین بار در هفت سال گذشته، فروش در این صنعت کاهش یافته است.
در این شرایط، آرون لانگتین که پدربزرگش هم ۷۰ سال پیش در پی بحران اقتصادی، کسب‌وکار تولید ماشین‌آلات خود را از دست داده بود، در پی هر فرصتی برای متنوع‌سازی کسب‌وکار قطعات یدکی سفارشی خود به نام زومتری (Xometry) است. او می‌خواهد با بهره‌گیری از فضای بازار آنلاین کارش را وسعت دهد و خودش را معادل شرکت اوبر در صنعت تولید قطعات آمریکا معرفی می‌کند.
پلت‌فرم زومتری شش هزار مشتری، از استارت‌آپ‌ها گرفته تا شرکت‌های بزرگ لیست فورچون ۵۰۰، را به حدود ۶۰۰ کارگاه و تولیدکننده کوچک متصل می‌کند. بیشتر این کسب‌وکارها تنها ۱۰ تا ۲۰ نفر را استخدام کرده‌اند و می‌توانند نمونه‌ها یا تعداد محدودی از قطعات یدکی سفارشی را ارائه کنند.
یکی از موسسان زومتری به نام رندی آلتشولر، می‌گوید پلت‌فرم آنها از هندسه رایانشی و الگوریتم‌های یادگیری ماشینی برای تعیین قیمت و انتخاب بهترین عرضه‌کننده از شبکه استفاده می‌کند.
حتی شرکت‌های خودروسازی بزرگ مثل BMW و جنرال الکتریک از این پلت‌فرم استفاده می‌کنند و از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاران آن هم هستند. زومتری از زمان تاسیس خود در سال ۲۰۱۴ توانسته ۳۸ میلیون دلار تامین مالی داشته باشد و درآمد سالانه آن به ۲۰ میلیون دلار رسیده است. در وب‌سایت این شرکت آمده: «می‌خواهیم با ارائه روشی نوآورانه برای مشتریان و تسهیل کار آنها با تاسیساتی در سراسر کشور، تولید آمریکا را بیشتر کنیم.»
لانگتین جوان دوست ندارد کارگاه خانوادگی آنها بار دیگر به یک صنعت واحد وابسته باشد. او می‌گوید: «ما پیوندی بین روزهای گذشته و روزهای جدید صنعت تولید آمریکا هستیم.»
