شاخص «سقف شیشه‌ای» شاخصی است که با ترکیب داده‌هایی در مورد مشارکت نیروی کار، پرداخت دستمزد و حضور در مشاغل مدیریتی، معیاری برای افزایش برابری جنسیتی در محیط کار ارائه می‌کند تا مشخص شود زنان در چه مناطقی بیشترین یا کمترین شانس را برای کار در محیطی عاری از بی‌عدالتی‌های جنسیتی دارا هستند. به طور کلی، روند بلندمدت شرایط کاری زنان در میان کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه (OECD)، بدون تغییر بوده است. در سال ۲۰۰۵، ۶۰ درصد زنان شاغل بودند و ده سال پس از آن، در سال ۲۰۱۵ این نسبت با افزایشی اندک به ۶۳ درصد رسیده است. حضور زنان در پست‌های ارشد نزدیک به یک سوم مردان است و شکاف جنسیتی در پرداخت دستمزد همچنان ۱۵ درصد است. این‌ها آمار میانگینی هستند که اختلاف‌های گسترده را در برخی کشورها نشان نمی‌دهند. مثلا کشورهای شمال اروپا بهترین فضاهای کاری را برای زنان دارند، در حالی که در ژاپن، ترکیه و کره جنوبی زنان تنها حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد اعضای پارلمان‌ها را تشکیل می‌دهند و در هیات مدیره شرکت‌ها نقش چندانی ندارند.
برگرفته از: The Economist Espresso
