بایجو (Byju) یک استارتآپ آموزشی مبتنی بر تکنولوژی است که در سالهای اخیر در هند مطرح شده است. این شرکت، اپلکیشن موبایلی میفروشد که از زمان شروع کارش در سال ۲۰۱۵ تاکنون ۱۴ میلیون بار دانلود شده است. شرکت بای جو یکی از شرکتهای این حوزه است که قصد دارند ۲۶۰ میلیون دانشآموز مدرسه و ۳۰ میلیون دیپلمهای که میخواهند از سد کنکور برای ورود به دانشگاههای پزشکی، مهندسی و مدیریت بگذرند را پوشش دهند. شرکت مشاوره KPMG برآورد کرده که ارزش این صنعت تا سال ۲۰۲۱ به ۲ میلیارد دلار خواهد رسید.
بخش عمده این رشد مورد انتظار، به دلیل سابقه نه چندان خوب هند در آموزش ابتدایی است؛ چون تعداد معلمهای آن کم است، زیرساختها مشکل دارد و فرهنگ یادگیری طوطیوار در آن متداول است. تقریبا نیمی از دانشآموزان کلاس پنجم نمیتوانند متنهایی را که برای کلاس دومیها تهیه شده، بخوانند. یک ارزیابی نشان داده یک چهارم کل دانشآموزان هندی مجبورند در کلاسهای تقویتی خصوصی شرکت کنند.
بایجو راویندران با این شرایط کاملا آشنا بود. وی تا قبل از راه اندازی این کسب و کار، چند سال پیش توانسته بود ۲۵ هزار دانشآموز را در یک استادیوم در دهلی جمع کند و همچنین هر هفته به ۹ شهر مختلف سفر میکرد تا به دبیرستانیها ریاضی یاد بدهد. اما بزرگ بودن بیش از حد کلاسها، باعث میشد جلسات درسی چندان تعاملی نباشند. بنابراین، ایده تبدیل درسها به فیلمهای آموزشی و تدریس آنلاین دانش آموزان از این طریق، به ذهنش رسید.
کسبوکار او اکنون ۹۰۰ هزار کاربر پولی دارد که روزانه بیش از ۵۰ دقیقه صرف استفاده از این اپلیکشین میکنند. حدود نه دهم مشتریان بایجو با وجودی که سالانه بین ۳۵۰ تا ۴۵۰ دلار حق اشتراک میپردازند، اشتراک خود را تمدید میکنند. این حق اشتراک حدود نصف میانگین درآمد سالانه یک هندی است. با این حال، پیش بینی می شود تا مارس ۲۰۱۷، فروش یک ساله این اپلیکیشن به ۴۰/۶ میلیون دلار رسیده باشد.
البته این کار چالشهایی هم دارد. شرکت مجبور است برای دانشآموزانی که اینترنت با سرعت کافی برای دانلود فیلمهای آموزشی ندارند، کارتهای حافظهای بفرستد. دریافت هزینه نیز از والدینی که با پرداختهای اینترنتی آشنا نیستند نیز هزینه شرکت را برای اعزام تیم بزرگ دریافت کنندگان مبالغ، بالا میبرد.
رواج گوشیهای هوشمند، افزایش سرعت اینترنت و تسهیل روشهای پرداخت آنلاین، عواملی هستند که موجب رونق بیشتر کسبوکار بایجو در آینده خواهند شد. اما آنچه با عدم قطعیت بالایی همراه است، اطمینان والدین به این شیوه آموزشی به عنوان منبع اصلی آموزش فرزندانشان است. زیرا، شواهد محکمی از تاثیرگذاری این روش آموزشی در ارتقای دانش ریاضی آموزشگران در دست نیست. هرچند، با دیدن اثبات قضیه فیثاغورث به کمک چیدمان مثلثی رقصندگان همراه شاهرخ خان، هنرپیشه بالیوودی، تاثیر این مطلب ریاضی بر هر دانش آموزی تردید ناپذیر می شود.
برگرفته از: The Economist