شرکت اسپیس ایکس با پرتاب اولین موشک آزمایشی خود به فضا رسما وارد رقابت برای ایجاد دسترسی اینترنتی در همه نقاط سطح کره زمین شد.
شرکت فضایی خصوصی مدیر عامل اسپیس ایکس، ایلان ماسک، اخیرا فالکون هوی (Falcon Heavy) را که بزرگترین موشک دنیاست، به فضا فرستاده است. این موشک یک آزمایش فنی اولیه برای سرویس ارتباطی بود که تکمیل آن سالها طول میکشد. اسپیس ایکس اعلام کرده اگر این آزمایش موفقیتآمیز باشد، قصد دارد سال آینده ماهواره های اولیه از مجموعه ماهواره های تجاری خود را برای تکمیل سرویس ارتباطی فضایی در مدار نزدیک زمین، به فضا بفرستد.
این آزمایش ماهوارهای به یک رقابت فضایی قریبالوقوع اشاره دارد که پای شرکتهای قدرتمندی را وسط کشیده است. گوگل که زمانی قصد داشت شبکه ماهوارهای خودش را ایجاد کند، به یکی از بزرگترین حامیان اسپیس ایکس تبدیل شده است. در حالی که شرکت سافتبنک ژاپن و ریچارد برانسون، از حامیان شرکت OneWeb هستند که رقیب اروپایی اسپیس ایکس محسوب میشود و امیدوار است ارائه اینترنت پهن-باند را در سال آینده شروع کند.
شرکت آقای ماسک کار روی طرحهای ماهواره ای را در سال ۲۰۱۴ شروع کرد، اما با توجه به لزوم تمرکز بر بهبود عملکرد موشک اصلی فالکون ۹ و از زمین کندن پروژه به تاخیر افتاده فالکون هوی، از فوریت این طرح کاست. قرار است در اولین آزمایش، دو ماهواره کوچک در مدار قرار بگیرند تا ارتباطات مخابراتی با تعدادی از ایستگاههای زمینی، از جمله دفاتر مرکزی شرکت تسلا تست شوند. نیاز به انتقال سریع داده به اتومبیلهای خودران، از جمله کاربردهای پیشبینی شده برای شبکههای اینترنتی پرسرعت بی سیم 5G است که در یک ارتباط توری شکل ماهواره ها به صورت پوشش کامل سطح کره زمین ارائه خواهد شد.
شرکتهای رقیب دیگری نیز در این زمینه کوششهای موفق و ناموفق داشته اند و این شرکت اولین شرکت امریکایی است که مجوز فعالیت شبکه ارتباطی فضایی را از کمیسیون ارتباطات فدرال دریافت می کند. این کمیسیون امیدوار است که دسترسی به اینترنت پرسرعت را برای امریکایی ها در نقاط خارج از شهرها از این طریق امکان پذیر نماید.
در عین حال، تحلیل ها حاکی از اینست که شبکه های ارتباطی فضایی، در پاسخ به نیاز انفجاری کاربران در زمینه دسترسی به داده هاست. ماهوارههای کوچکی که در مدار نزدیک زمین در حال گردش هستند، تاکنون برای عکسبرداری دقیق از کره زمین مورد استفاده قرار گرفتهاند که هزینه تصویربرداری فضایی را برای صنایعی مثل کشاورزی و توزیع انرژی بسیار پایین آوردهاند، اما کاربرد آنها برای شبکههای مخابراتی هنوز به منصه ظهور نرسیده است. به هر حال، نزدیکی این ماهوارهها به زمین به این معنی است که تاخیر ارسال پیامهای مخابراتی از ماهوارههایی با مدارهای دورتر حذف می شود.
برگرفته از: The Financial Times