کلوب‌های فال تاروت و طالع‌بینی این روزها در کنار فروشگاه‌های لباس و لوازم آرایش در خیابان‌های سئول رونق زیادی پیدا کرده‌اند. یکی از فال‌گیرهای این کلوب‌ها می‌گوید «علم ساجو» را دو دهه پیش فراگرفته، اما برای اینکه به‌روز باشد، اخیرا فال تاروت را هم یاد گرفته است. «ساجو» شکل سنتی طالع‌بینی است که انرژی کیهانی فرد را در ساعت، روز، ماه و سال تولد او در متون ستاره‌شناسی چینی تحلیل میکند.
یک روزنامه محلی در کره پیش‌بینی کرده طالع‌بینی در این کشور به زودی به کسب‌وکاری ۳/۷ میلیارد دلاری تبدیل می‌شود. همچنین ارزیابی‌ها حاکی از آن است که بیش از ۳۰۰ هزار غیب‌گو و ۱۵۰ هزار جادوگر در این کشور فعالیت می‌کنند. در کشور مسیحی‌های پروتستان و بودایی‌های معتقد، این روند می‌تواند به زودی از یک سرگرمی کنجکاوانه ساده به سرمشقی تبدیل شود که برای هر یک از تصمیم‌گیری‌های روزانه به آن استناد شود.
یک آژانس اینترنتی همسریابی به نام Duo طی یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۷ دریافته که ۸۲ درصد زنان مجرد و ۵۷ درصد مردان مجرد برای اطلاع از زندگی عشقی خود سراغ متخصصان ساجو رفته‌اند.
ظاهرا طالع‌بینی هم مثل هر تجارت امروزی دیگری باید همگام با تکنولوژی و اتوماسیون پیش برود. اپلیکیشن‌های پیش‌گویی برای گوشی‌های هوشمند، کاربران زیادی جذب کرده‌اند. شرکت نرم‌افزاری Handasoft در پنج سال گذشته ۱۳ اپلیکیشن تولید کرده که معروف‌ترین آنها به نام Jeomsin بیش از ۳ میلیون بار دانلود شده است. این اپلیکیشن هر روز صبح طالع شخصی آن روز کاربر را برای او ارسال میکند. روبات‌های آموزش دیده ای نیز هستند که آینده انسان را پیش‌بینی می کنند.
نتایج نظرسنجی یک شرکت محلی کره‌ای در حوزه تحقیق بازار، نشان داده بیش از دو سوم افراد حداقل یک بار در سال به یک فال‌گیر مراجعه می‌کنند. بیشتر این مراجعه‌ها بین ماه دسامبر و فوریه صورت می‌گیرد تا طالع آنها در سال خورشیدی جدید مشخص شود. اتفاق‌های مهم زندگی مثل معامله‌های کاری، پیدا کردن شغل، انتخاب اسم برای فرزند و انتخاب همسر، موضوعات اصلی مراجعه به فال‌گیرها هستند.
برگرفته از: The Economist
