نیروگاه E.ON در سال ۲۰۱۰ دومین شرکت بزرگ آلمان بعد از زیمنس بود و رقیب قدیمی خود RWE در شهر اسن را دست کم می‌گرفت. اما این توهم برتری‌جویی دوامی نیاورد و یک سال بعد آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، در واکنش به حادثه اتمی فوکوشیما در ژاپن، از شروع فرآیند تعطیل کردن نیروگاه‌های هسته‌ای در آلمان خبر داد که هر دو این شرکت‌ها را تحت تاثیر قرار می‌داد. بعد از اعلام این خبر سود هر دو شرکت و نیز قیمت سهام آنها سقوط کرد.
در سال ۲۰۱۶ شرکت E.ON گزارش بزرگ‌ترین ضرر خود را منتشر کرد و دفاتر مرکزی را از دوسلدورف به اسن منتقل کرد و تصمیم گرفت شکل کسب‌وکارش را تغییر دهد و به انرژی‌های تجدیدپذیر و تامین و توزیع گاز و برق خانگی روی آورد. از سوی دیگر، شرکت RWE کار انرژی‌های تجدیدپذیر و شبکه را به یک شرکت وابسته (با حفظ ۷۷ درصد سهام) واگذار کرد و خودش بر کار تولید برق متمرکز شد.
حالا این دو شرکت تصمیم گرفته‌اند در یک مشارکت دوجانبه تقسیم کار کنند و RWE کارهای بالادستی را بر عهده بگیرد و E.ON به فعالیت‌های پایین‌دستی روی بیاورد. این همکاری باعث می‌شود E.ON به بزرگ‌ترین اپراتور شبکه برق اروپا از نظر میزان دارایی تبدیل شود و RWE هم سومین تولیدکننده انرژی‌های تجدیدپذیر در این قاره خواهد بود. این توافق از دو رویداد بزرگ که صنعت انرژی دنیا را متحول می‌کنند، منتفع خواهد شد: کاهش هزینه تولید نیروهای بادی و خورشیدی و افزایش تعداد خودروهای برقی. از یک طرف RWE به یکی از تولیدکننده‌های بزرگ انرژی‌های تجدیدپذیر تبدیل می‌شود و از طرف دیگر E.ON پیشتاز توزیع برق در کشوری ثروتمند خواهد شد که استقبال خوبی از خودروهای برقی وجود دارد.
مصرف‌کنندگان آلمانی که پول زیادی برای برق پرداخت می‌کنند، به واسطه این همکاری مشترک کمتر تحت فشار قرار می‌گیرند. یعنی به نظر می‌رسد توافق این دو شرکت به نفع همه، از جمله کره زمین خواهد بود.
برگرفته از: The Economist
