اولیو، انقلابی در به اشتراک‌گذاری غذا

موسسه‌های خیریه همواره در تهیه و توزیع غذا برای نیازمندان فعال بوده‌اند. اگرچه مردم نیکوکار در این امور مشارکت می‌کنند، اما مدیریت چنین پروژه‌هایی در شهرهای بزرگ و شلوغ کمی پرچالش است. حالا تکنولوژی مثل همیشه وارد گود شده و این کار را تسهیل کرده است.   

اولیو (Olio) اپلیکیشنی است که با یک تیر دو نشان می‌زند و هم پلت‌فرمی برای به اشتراک‌گذاری غذا است و هم باعث کاهش دورریز مواد غذایی می‌شود. اولیو خیلی ساده افرادی را که غذای سالم اضافه دارند، به افراد نیازمندی که پول کافی برای تهیه غذا ندارند، متصل می‌کنند. مواد غذایی به اشترک‌گذاری شده می‌تواند خام یا پخته باشد. همچنین افرادی که غذای اضافه خود را عرضه می‌کنند، هم می‌توانند افراد معمولی باشند و هم شرکت‌ها یا کسب‌وکارهای مرتبط با غذا مثل فروشگاه‌های خرده‌فروشی، رستوران‌ها و کافی‌شاپ‌ها.

روش کار به این صورت است که مثلا فروشگاه زنجیره‌ای بزرگی مثل تسکو در انگلستان، اولیو را به عنوان یک «بانک مواد غذایی» در نظر می‌گیرد و مواد غذایی مازاد خودش را برای کاهش هدرروی و دورریز آنها، از طریق این اپلیکیشن به افراد نیازمند می‌بخشد. 2700 نیروی داوطلب آموزش دیده از طرف این استارت‌آپ غذاها را جمع‌آوری می‌کنند و به دست افراد نیازمند می‌رسانند.

اولیو در حال حاضر 780 هزار کاربر دارد. این استارت‌آپ که در سال 2015 تاسیس شده، ابتدا کارش را با توزیع غذای اضافه کسب‌وکارها و رستوران‌ها شروع کرد. اما موسسین آن، ساشا سلسشال و تسا کوک، بعد از مدتی به مقیاس هدررفت مواد غذایی در خانه‌ها هم پی بردند.

نیمی از مواد غذایی که سالانه در انگلستان دور ریخته می‌شود، مربوط به مصارف خانگی است که معادل 13 میلیارد پوند می‌شود. هر خانوار انگلیسی به طور میانگین سالانه معادل 800 پوند مواد غذایی را دور می‌ریزد. بنابراین، اولیو تصمیم گرفت مواد غذایی مصرف خانوار را هم وارد برنامه‌اش کند. حالا بیش از 50 درصد آیتم‌هایی که در لیست اولیو قرار می‌گیرند، ظرف کمتر از دو ساعت تمام می‌شوند و به طور رایگان، به دست نیازمندان می‌رسند.

اولیو تاکنون 8.2 میلیون دلار تامین سرمایه کرده و هدفش این است که تا سال 2020 تعداد مشترکین خود را به 3 میلیون نفر برساند.

موسسان این استارت‌آپ می‌گویند رفتار مصرف‌کننده در قبال هدررفت مواد غذایی باید تغییر کند؛ درست مثل فرهنگ سیگار کشیدن در مکان‌های عمومی سربسته که زمانی جلوگیری از آن غیرممکن به نظر می‌رسید و حالا تقریبا دیگر کسی این کار را انجام نمی‌دهد.