وقتی شرکت آموزش آنلاین OpenClassrooms در پاریس، فراخوان یک دوره فنی جدید به دانشجویان سراسر دنیا را اعلام کرد، شاهد سیل تقاضا از طرف آفریقا بود. در کنار یک سری دوره‌های آموزشی پایه، بیشتر افراد از شمال آفریقا درخواست گذراندن دوره‌های Python، جاوااسکریپت و دیگر زبان‌های برنامه‌نویسی را داشتند.
به گفته کارشناسان، بر خلاف عقیده معمول که می‌گوید ظرفیت سواد و تحصیل در آفریقا کمتر است، منبع استعدادها در این قاره قابل مقایسه با اروپا و آمریکا است. خیلی از آفریقایی‌ها این روزها فرصت‌های بی‌سابقه‌ای برای آموزش و تحصیل فراتر از مرزهای خود در بخش تکنولوژی دارند. آنها می‌توانند از رویدادهای عصر جدید مثل دورکاری، جست‌وجوی جهانی برای نیروی کار ارزان و قدرت اینترنت، بهره ببرند.
این موضوع به صورت تئوریک، به تربیت نیروی کار ماهر کشورهای غیرصنعتی و توسعه اشتغالی که اقتصادهای پیشرفته‌تر در کشورهای آنها ایجاد کرده‌اند، کمک می‌کند.
قطب‌های تکنولوژی فعال در کشورهایی مثل نیجریه، کنیا، اوگاندا و رواندا شکل گرفته‌اند تا به کسب‌وکارهای بین‌المللی مثل پلت‌فرم پرداخت دیجیتال Cellulant کمک کنند.
اما با وجود این داستان‌های موفقیت، شکاف‌های اساسی بین منبع استعدادهای آفریقا و نظام آموزش محلی نگران‌کننده است. مجمع جهانی اقتصاد ارزیابی کرده که 15 تا 20 میلیون نفر طی دو دهه آینده به نیروی کار آفریقا اضافه خواهند شد. این قاره تا سال 2030 بیش از یک چهارم جمعیت زیر 25 سال و 15 درصد کل جمعیت سن کار دنیا را در خود جای خواهد داد.
این عدم توازن کسب‌وکارها را ناامید می‌کند. نظرسنجی‌های جهانی نشان می‌دهد 87 درصد مدیران آفریقایی نگران کمبود دسترس‌پذیری مهارت‌های کلیدی نیروی کار در سال‌های آینده هستند. اولین کمبود هم در ضعف آموزش اولیه در مدارس وجود دارد. داده‌های سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) نشان می‌دهد فقط 5 درصد کودکان 15 ساله در زامبیا و 9 درصد در سنگال، توانایی اولیه خواندن را به دست آورده‌اند. آموزش‌های پس از دوران مدرسه نیز در آفریقا ضعیف است.
آخرین مشکل هم به خود بازار جذب نیروی کار در آفریقا برمی‌گردد. خیلی از کارآفرینان این قاره نسبت به موانع سیاسی و زیرساختی توسعه کسب‌وکار شکایت دارند.
همه اینها نشان‌دهنده این است که بسیاری از مردم آفریقا هنوز مجبورند برای یادگیری مهارت‌های جدید و پیدا کردن شغل مناسب، مهاجرت کنند.