ارزیابی‌های بانک مرکزی ایتالیا نشان می‌دهد این کشور یکی از پایین‌ترین نرخ‌های استفاده از کارت‌های بانکی را دارد و 86 درصد خریدها و تراکنش‌ها با استفاده از اسکناس و سکه انجام می‌شود. به همین دلیل، دولت قصد دارد در سال جدید، برای کسانی که از کارت بانکی یا دیگر سیستم‌های پرداخت الکترونیک استفاده می‌کنند، امتیاز مالی در نظر بگیرد و برای این کار 3 میلیارد یورو بودجه در نظر گرفته است.
خیلی از مردم ایتالیا به پرداخت‌های الکترونیک بی‌اعتماد هستند. خانم ماریا لیپاری، یکی از شهروندان عادی ایتالیا، می‌گوید: «وقتی با پول نقد خرید می‌کنم، دقیقا می‌دانم چقدر خرج کرده‌ام و چقدر در کیف پولم باقی مانده است. اما وقتی از کارت بانکی استفاده می‌کنم، 50 یورو اینجا و 50 یورو آنجا خرج می‌کنم و ناگهان پول‌هایم ته می‌کشد.» ریکاردو، شهروند دیگری است که می‌گوید ترجیح می‌دهد از پول نقد استفاده کند تا بانک‌ها خریدهای او را زیر نظر نداشته باشند.
وزیر اقتصاد ایتالیا گفته که دولت امسال قصد دارد یک تغییر فرهنگی در این کشور ایجاد کند و رفتار مصرف‌کنندگان را در این خصوص بیشتر به کشورهای دیگر اروپا نزدیک کند. در سال 2017 هر ایتالیایی به طور میانگین 100 بار از کارت بانکی استفاده کرده، در حالی که هلندی‌ها 424 بار استفاده کرده‌اند.
ایتالیا یک کشور سنتی است و سالخوردگان آن تمایل چندانی به تغییر روشی که تمام عمر در پیش گرفته‌اند، ندارند. یک دلیل دیگر هم می‌تواند این باشد که ایتالیا یکی از بزرگ‌ترین اقتصادهای سیاه اروپا را دارد و از این نظر شاید فقط وضعیت یونان از آن بدتر باشد. این باعث می‌شود، بیشتر از پول نقد در معاملات استفاده شود. کمیسیون اروپا در گزارشی اعلام کرده که در میان کشورهای اتحادیه اروپا، بیشترین فساد در مالیات بر ارزش افزوده، متعلق به ایتالیا است. در این گزارش نتیجه‌گیری شده که در سال 2015 اختلاف بین مبلغ مالیات بر ارزش افزوده پرداخت شده و آنچه توسط مقامات ایتالیایی جمع‌آوری می‌شود، 35 میلیارد یورو بوده است.
برخی کارشناسان می‌گویند مشکل اصلی، استفاده مردم عادی ایتالیا از پول نقد نیست، بلکه فرار مالیاتی واقعی را شرکت‌های بزرگ بین‌المللی انجام می‌دهند که در کشورهای دیگر ملزم به پرداخت مالیات هستند، اما در ایتالیا نه.