کامپیوتر و امکان تایپ کردن، در نویسندگی و روزنامه‌نگاری که تا پیش از آن با نوشتن روی کاغذ پیش می‌رفت، انقلاب بزرگی ایجاد کرد و سرعت نگارش و ویرایش را به میزان قابل توجهی افزایش داد. اما خیلی از نویسندگان می‌گویند با اینکه تایپ کردن سرعت‌شان را بالا می‌برد، اما عاری از تخیل و احساس است. خیلی از آنها همچنان ترجیح می‌دهند متن‌های خود را با دست بنویسند.
اما مزیت نوشتن روی کاغذ، فقط مختص نویسندگان معروف نیست. برای ماهایی که بیشتر روز خود را جلوی کامپیوتر می‌گذرانیم، نوشتن مزیت‌های روانی متعددی دارد، به اضافه اینکه چشم‌هایمان هم در برابر نور صفحات کامپیوتر و گوشی، استراحت می‌کند.
مطالعه‌ای که در سال 2017 در مجله Frontiers انجام شد، به این نتیجه رسیده بود که وقتی کاری را به جای تایپ کردن با دست می‌نویسیم، آن بخش‌هایی از مغز که مربوط به یادگیری است، فعال‌تر می‌شود.
در واقع، تحقیقاتی که به چنین نتیجه‌ای رسیده‌اند، زیاد است. یکی از آنها که در سال 2014 انجام شده، دانشجویانی را که با خودکار نت برمی‌داشتند، با آنهایی که تایپ می‌کردند، مقایسه کرده است. محققان دریافتند دانشجویانی که از لپ‌تاپ استفاده می‌کنند، کلمه به کلمه آنچه استاد می‌گوید را تایپ می‌کنند، در حالی که دانشجویانی که خودشان می‌نویسند، بیشتر چیزهایی که گفته می‌شود را گوش می‌دهند و حفظ می‌کنند و آن را در ذهن خود تحلیل می‌کنند. وقتی از آنها در مورد صحبت‌های استاد، سوالات مفهومی پرسیده می‌شد، دانشجویانی که با نوشتن روی کاغذ نت برداشته بودند، بهتر از آنهایی که تایپ کرده بودند، می‌توانستند پاسخ دهند.
به گفته یکی از این محققان، به نام دنیل اپنهایمر، آزاردهنده‌ترین موضوع در مورد نوشتن، همان چیزی است که آن را به روشی موثر برای یادگیری تبدیل می‌کند. او می‌گوید: «اصلی‌ترین مزیت نوشتن با دست این است که سرعت افراد را کند می‌کند.»
وقتی مطلبی را با دست می‌نویسید، بیشتر در مورد آن فکر می‌کنید. این نوشتن متفکرانه، به مغز استراحت می‌دهد و خلاقیت را شکوفا می‌کند. به همین ترتیب، نوشتن به افراد امکان می‌دهد مقصود خودشان را از آنچه می‌گویند بفهمند و این به بیان افکار و احساسات آنها کمک می‌کند. حتی پزشکانی که علائم بیمار را با خودکار روی کاغذ می‌نویسند، نسبت به آنهایی که در کامپیوتر تایپ می‌کنند، ارتباط بهتری با بیمار برقرار می‌کنند.