چه کسی به اندازه بانک تان از زیر و بم زندگی شما با خبر است؟ اینکه چه میخورید، چه می پوشید و به کدام سینما میروید و غیره… بانک شما همه این اطلاعات را در سیستم های خود جمع آوری میکند. و حالا در دنیایی که «داده ها» و تحلیل آنها، پایه انقلابی جدید را در صنایع و اقتصاد بنا میگذارد، آیا بانک ها میتوانند چنین اطلاعات ارزشمندی را صرفا برای خود نگه دارند؟
مجله اکونومیست در یکی از مقالات این هفته خود به این موضوع می پردازد. اتحادیه اروپا در صدد است با تصویب طرحی جدید بانک ها را به اشتراک داده های جمع آوری شده با شرکت ثالث دارای مجوز وادارد. این اتفاق طبیعتا با نظارت های سختگیرانه مقام های ناظر بانکی به منظور حفظ حریم شخصی افراد و امنیت سیستم ها خواهد بود.
اکونومیست معتقد است، بانک ها با ساده ترین ابزارها اطلاعاتی را جمع آوری میکنند، که به اشتراک گذاری کنترل شده آنها به غیر از منفعت چیزی برای مشتریان دربر نخواهد داشت.
برای مثال اپلیکیشن ها با دسترسی به این داده ها خواهند توانست، به مشتری اخطار دهند که در این ماه بیش از حد مجاز پول کفش یا لباس داده است. یا با تنظیم یک برنامه خودکار، پول خرد باقی مانده به حساب پس انداز بازنشستگی اش اضافه گردد و یا حتی با تحلیل نیازهای یک فرد، بهترین مدل های دریافت وام خانه برای او تنظیم گردند و غیره…
این مساله که ممکن است سیستم های بانکی از این طریق در خطر قرار بگیرند، از نظر ناظران اتحادیه اروپا رد شده است، چراکه همین الان نیز بانک ها در برابر حمله های سایبری کاملا مصون نیستند. در این رابطه مقام های ناظر اتحادیه اروپا در پی تمهیداتی هستند که شرکت ثالث برای بهره گیری از داده های بانکی، می بایست طرح خود را به طور کامل توجیه نماید. در عین حال در صورتیکه بانک متوجه مشکلی شود، مجوز صادر شده برای فعالیت شرکت ثالث از سوی خود بانک قابل باطل شدن خواهد بود.
مزایایی که تحلیل داده ها میتواند نصیب مشتریان و در نهایت جامعه کند، از نظر اکونومیست به مراتب بیشتر از ضررهای بی استفاده ماندن این اطلاعات هستند.