رابطه اقتصاد آمریکا با نفت در حال تغییر است. در گذشته که آمریکا بیشتر انرژی مورد نیاز خود را وارد می‌کرد، کاهش قیمت جهانی نفت برای خانوارها و کسب‌وکارهای آمریکایی، نعمت بود. اما این روند در حال حاضر کمی پیچیده‌تر شده است. آمریکا حالا بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت دنیا است و بخش قابل توجهی از سرمایه‌گذاری داخلی، تولید و اشتغال آن به نفت وابسته شده است. حالا وقتی قیمت نفت کاهش می‌یابد، اقتصاد و سرمایه‌گذاری آمریکا را به خطر می‌اندازد. همزمان با آن، تحول سبک زندگی به سوی صرفه‌جویی در مصرف انرژی، باعث شده حساسیت مصرف‌کنندگان به نوسان قیمت نفت، کمتر شود.
در گذشته، صنعت نفت آمریکا به خلیج مکزیک وابسته بود؛ جایی که چاه‌هایی در عمق دریا نیازمند سرمایه‌گذاری‌های هنگفت بالادستی بودند تا حجم زیادی از نفت آنها با قیمت عملیاتی نسبتا پایینی استخراج شود. در نتیجه، سرمایه‌گذاری روی انرژی، از نوسانات کوتاه مدت قیمت نفت، تاثیر نمی‌گرفت و تازه کاهش قیمت بنزین، مصرف‌کنندگان را خوشحال می‌کرد.
اما این معادله تغییر کرده است. بهینه‌سازی سوخت خودروها و دور شدن از صنایع سنگین، باعث شده اقتصاد آمریکا برای هر 1000 دلار از تولید ناخالص داخلی خود فقط به 0.4 بشکه نفت نیاز داشته باشد که نسبت به 1.1 بشکه در سال 1972، کاهش چشمگیری را نشان می‌دهد. همچنین بر خلاف روزهایی که نفت آمریکا وابسته به خلیج مکزیک بود، این روزها بیشتر نفت مورد این کشور از ذخایر لایه‌های «شیل» استخراج می‌شود. در نتیجه، هم تولید و هم سرمایه‌گذاری نفت، به کاهش قیمت حساس شده و حتی می‌تواند به ورشکستگی ناگهانی یا کاهش نقدینگی طرح‌های سرمایه‌گذاری نفتی منجر شود.
چند ماه بعد از شروع روند کاهش قیمت نفت از روزهای اوج بشکه‌ای 105 دلار در اواسط سال 2014، حفاری‌های نفتی کند شد. از اواخر سال 2016 سرمایه‌گذاری خصوصی در پروژه‌های اکتشاف نفت و گاز طبیعی تا دو سوم کاهش یافت و این صنعت تاکنون باعث از بین رفتن حدود 190 هزار شغل شده است.
طبق اعلام بانک گلدمن ساکس، کاهش قیمت نفت به زیر بشکه‌ای 50 دلار می‌تواند به بازار بدهی آمریکا که شرکت‌های انرژی بخش عمده‌ای از آن را تشکیل میدهند هم آسیب جدی برساند.
