بر اساس نتیجه تحقیقی که مرکز توسعه جهانی واقع در واشنگتن انجام داده، کشورهای فقیرتر دنیا هزینههای بیشتری بابت دارو میپردازند، بهطوری که هزینه روزانه دارو در این کشورها 30 برابر بیشتر از کشورهای ثروتمند است.
این تحقیق نشان داده کشورهایی که درآمد پایین و متوسط دارند، برای داروهایی مثل امپرازول (رفع سوزش معده) یا پاراستامول (مسکن)، 20 یا 30 برابر بیشتر هزینه میکنند.
یکی از محققان این مرکز میگوید بازارهای دارو و بهداشت و درمان، برای کشورهای فقیر، بهخصوص در جنوب آسیا و آفریقا، کارایی ندارد. در کشورهای فقیر، اقلامی که نام و نشان شرکتی معتبر دارند و قیمتشان بالاتر است، حدود دو سوم بازار را از نظر حجم کالا و ارزش پولی، به خود اختصاص میدهند. اقلامی که نام و نشان ندارند، تنها 5 درصد بازار را از نظر حجم و 3 درصد بازار را از نظر ارزش تشکیل میدهند.
در مقابل، در بازارهای آمریکا و انگلستان، اقلامی که نشان تجاری ندارند، اما کیفیت آنها تضمین شده است، 85 درصد بازار دارو را از نظر حجم و تنها یک سوم بازار را از نظر ارزش پولی، به خود اختصاص میدهند.
بر اساس این گزارش، در کشورهایی که درآمد پایین و متوسط دارند، رقابت چندانی در عرضه داروهای اساسی وجود ندارد و این موضوع به طور مستقیم بر هزینهای که نهادهای دولتی یا خود مصرفکنندگان میپردازند، تاثیرگذار است.
محققان میگویند تامینکنندگان دارو در کشورهای فقیر به اشتباه فکر میکنند اقلام دارویی دارای نشان شرکتی کیفیت بهتری نسبت به اقلام بینام و نشان دارند و در نتیجه برای حل این مشکل، باید مهارتهای خود را در تشخیص داروهای اصل (حتی بدون نشان تجاری) ارتقا دهند.
معاون مرکز توسعه جهانی به نبود رقابت در بازار داروهای اساسی در کشورهای آفریقایی اشاره کرده و موانع ورود به این بازار را واضح دانسته که همه اینها به معنی بالا رفتن قیمت هم برای دولتها و هم برای مصرفکنندگان است.