سیمای آماری قراردادهای تجاری بعد از توافق ایران با 6 قدرت جهانی نشان می‌دهد که آلمانی‌ها در صدر ورود به ایران قرار دارند؛ به‌طوری‌که این کشور نسبت به سایر کشورهای اروپایی و آمریکایی هیات‌های بیشتری را برای مذاکرات تجاری به ایران در سال گذشته اعزام کرد. در دوران تحریم‌ها اگرچه آلمان مبادلات تجاری خود را با ایران کاهش داد، با این حال روابط خود را با ایران قطع نکرد. طی چند سال اخیر این کشور جزو یکی از 10 کشور عمده واردکننده کالا به ایران محسوب می‌شد. در هفته جاری نیز قرار بود دولت و بخش خصوصی ایران آماده میزبانی از زیگمار گابریل، وزیر اقتصاد و انرژی جمهوری فدرال آلمان و معاون صدراعظم آلمان و هیات همراه وی باشد تا در نشست کمیسیون مشترک اقتصادی دو کشور، زمینه‌های همکاری بیشتر مورد بررسی قرار گیرد؛ این سفر اما به دلیل بیماری وزیر لغو شد. با این حال، نماینده شورای اقتصاد آلمان در هفته جاری طی ملاقاتی با فعالان اقتصادی در بخش خصوصی ایران، آخرین وضعیت مناسبات اقتصادی دو کشور را بررسی کرد. در حاشیه دیدار الکساندر جرجینیا، با هیات رئیسه اتاق بازرگانی، صنایع و معادن استان تهران، محیا کربلایی، تحلیلگر اقتصادی و کسب و کار گفت‌وگویی با وی انجام داده است. نماینده شورای اقتصاد آلمان در این مصاحبه نقش این شورا در توسعه روابط تجاری میان شرکت‌های آلمانی و ایرانی را تبیین کرده است.
شورای اقتصادی آلمان در تشویق شرکت‌های آلمانی برای فعالیت در بازار ایران چه نقشی دارد؟
این شورا بیش از 11500 عضو دارد که 10درصد از آنها شرکت‌های بسیار مطرح بین‌المللی هستند. مابقی شرکت‌های کوچک یا متوسط هستند که می‌توانم به جرات بگویم 80 درصد از آنها علاقه دارند با شرکت‌های ایرانی کار کنند. اما مساله مهمی که در این بین وجود دارد، نبود اطلاعات کافی است. سوال اصلی برای شورای اقتصادی آلمان به نمایندگی از این اعضا این است که ما چطور می‌توانیم در کنار ایرانی‌ها برای مدتی طولانی همکاری داشته باشیم؟ در سال 2025 میلادی آلمان و ایران خود را در چه مقصدی می‌بینند؟ چون هدف این نیست که تنها کالایی به یکدیگر بفروشیم، بلکه می‌خواهیم در کنار یکدیگر به جلو قدم برداریم؛ بنابراین در اولین مرحله لازم است مقصدمان را تعیین کنیم و لازمه آن شناخت کافی از طرف مقابل است.
به دست آوردن شناخت مناسب و درک مقصد مشترک چقدر زمان خواهد برد؟
این روندی است که هر روز در حال انجام و پیشروی است. در ماه جاری هیات آلمانی جدیدی به ایران آمد. چندی پیش هیات ایرانی به کشور ما آمد. هر دستی که بین یک ایرانی و آلمانی داده می‌شود، به معنای شناخت بیشتری است که از یکدیگر به دست آورده‌ایم. مخصوصا بین جوانان. مثلا یکی از شرکت‌های حقوقی که به تازگی در ایران نیز دفتری باز کرده است، پنج جوان ایرانی را به آلمان دعوت کرده بود. وقتی من این جوانان را در کنار 15- 10 جوان آلمانی دیدم، واقعا خوشحال شدم. این جوانان از مسائل مختلف درباره زندگی، فرهنگ و کارشان با یکدیگر صحبت می‌کردند و این دقیقا به معنای آشنایی و به دست آوردن شناخت است. بنابراین هر روز قدمی به جلو برمی‌داریم.
می‌توانید حدس بزنید که تا چند ماه دیگر می‌توانیم شاهد امضای اولین قراردادها میان شرکت‌های ایرانی و آلمانی باشیم؟
من فکر می‌کنم، اگر اتفاق جدیدی نیفتد و شرایط همچنان مناسب بماند و سایر کشورها نیز همکاری لازم را انجام دهند، مطمئنا بین 8 تا 9 ماه آینده به نتیجه مطلوب خواهیم رسید و این زمانی خواهد بود که همه شرکت‌ها با اطمینان، یکی پس از دیگری خواهند آمد.
فکر می‌کنید روابط بین بانکی نیز به همین سرعت پیش خواهد رفت؟
نه، برای بانک‌ها باید زمان بیشتری انتظار داشت. بانک‌ها تنها در بخش‌های تکنیکال و زیرساختی حداقل 12 ماه دیگر زمان لازم دارند و بانک مرکزی نیز این موضوع را پذیرفته است. اگر بانکی پیدا شود که تا چند ماه آینده به‌طور جدی تصمیم بگیرد تا با ایران کار کند و وارد روند حقوقی نیز بشود، تنها در این بخش حدود 8 یا 9 ماه زمان خواهد برد. برای برقراری روابط بین بانکی باید بیش از یک سال منتظر شویم.
آیا شرکت‌های آلمانی برای حضور در صنایع یا بخش‌های خاصی در ایران اولویت‌های ویژه‌ای برای سرمایه‌گذاری دارند؟
بله. این اولویت خود ایرانی‌ها هستند! وقتی کسی از من می‌پرسد بهترین چیز در ایران چیست، من می‌گویم، انسان‌هایش هستند. یک کشور تنها زمانی رشد می‌کند که انسان‌هایش رشد کنند و بخواهند پیشرفت کنند و به جلو بروند. بهترین چیزی که در ایران داریم، جوانان باهوش اینجا هستند. نه‌تنها با هوش هستند، بلکه انرژی و علاقه پیشرفت از درون آنها می‌جوشد. فکر می‌کنم برای شرکت‌های آلمانی بهترین عامل این نیرو در ایران است. نه اینکه بخواهند آنها را به آلمان ببرند، بلکه برای استفاده از این انرژی در خود ایران، هر کاری خواهند کرد.
بخش خاصی را می‌توانید مثال بزنید؟
در آلمان برای ما از همه چیز مهم‌تر بخش اتوماسیون است. ما خودمان را در این موضوع تا حدی عقب می‌بینیم. مثلا هر چیزی که در آلمان ساخته می‌شود اتوماتیک است؛ تا چند ماه آینده ماشین‌های اتوماتیک وارد خیابان‌های آلمان خواهند شد. آنچه ما به آن احتیاج داریم، نیروی متخصصی است که بتواند این مساله را درک کند و جوانان باهوش ایرانی در بخش‌های «آی.تی» و اتوماسیون می‌توانند با شرکت‌های آلمان همکاری چشمگیری داشته باشند.