با گسترش بیشتر بحران ویروس کرونا و تبعات اقتصادی آن، بسیاری از شرکتها سیاستهای خود را تغییر دادهاند و در برخی موارد، به کارمندان ساعتی و پروژهای خود، برای اولین بار امکان دسترسی موقت به مرخصی استعلاجی با حقوق دادهاند. اما وقتی این بحران تمام شود، آیا شرکتهایی که دوام آوردهاند تغییرات ماندگارتری ایجاد خواهند کرد؟
یکی از موسسان سازمان B Lab، اندرو کاسوی، معتقد است این همهگیری میتواند تحولاتی را که در حال وقوع بود، تسریع کند. «من فکر میکنم یک اجماع جدید از دو سال پیش شکل گرفت بود که از کاپیتالیسم سهامداری به سوی کاپیتالیسم توجه به ذینفعان در حال تغییر بود.» یکی از نشانههای این اتفاق تعهد بیشتر شرکتها به مسوولیت اجتماعی بوده است.
اندرو میگوید: «این پیام با صدای بلند شنیده شده بود. من فکر میکنم این بحران یک فرصت ایجاد میکند، چون مشخص میکند که نظام اقتصادی منعطفی ایجاد نکردهایم. این یک فرصت است تا بر نقش کسبوکارها و دولتها در ایجاد یک نظام اقتصادی منعطفتر برای بحرانهای بعدی متمرکز شویم.»
بحران کرونا مشخص کرد که چه تعداد از مردم دنیا از نظر مالی زندگی شکنندهای دارند. بارها گفته شد که خیلی از مردم آمریکا در پرداخت هزینه خدمات درمان ناتوان هستند. بحران کووید 19 از این حقیقت پردهبرداری کرد که کارگران و جوامع در آمریکا آمادگی روبهرویی با رکود اقتصادی در شرایط اضطراری را ندارند. این اتفاق را میتوان در بالا رفتن سریع آمار بیکاری و استیصال خیلی از کارگران در یافتن منابع درآمدی جایگزین، مشاهده کرد.
در این میان، از نظر کاسوی، شرکتهایی که در راستای منفعت اجتماعی کار میکنند، به دلیل انعطاف بیشتری که دارند، بهتر آماده روبهرو شدن با بحرانها هستند. این شرکتها روابط قویتری با کارکنان، مشتریان و زنجیره تامین خود دارند.
کاسوی میگوید: «نمیتوان از مدیران عامل انتظار داشت به تنهایی نظام کسبوکار را متحول کنند. جامعه سرمایهگذاری هم باید وارد کار شود. سرمایهگذاران، بیشتر از خود شرکتها در ثبات نظام اقتصادی منافع دارند.»
پس بهتر است قوانین بازی عوض شود و همه شرکتها به سوی مسوولیت اجتماعی و انعطاف بیشتر حرکت کنند.