با وجود همه آنچه در مورد «نرمال جدیدی» که پاندمی کرونا ایجاد کرده گفته می‌شود، تصویر اقتصاد چین نسبت به گذشته تغییر چندانی را نشان نمی‌دهد. صادرات و تولید اقتصادی این کشور، مثل سابق پیش می‌رود و دولت برنامه‌های بزرگی برای زیرساخت‌ها دارد. خریداران که درگیر محدودیت‌های فاصله اجتماعی و بیکاری هستند، نقش مهمی در این میان ندارند. مصرف‌کنندگان در گذشته، پیشرو حفظ توازن اقتصاد چین بودند و آن را به دومین اقتصاد بزرگ دنیا تبدیل کردند.
رشد اقتصاد چین در داده‌های جدید نمایان شده است. مقامات این کشور چند روز پیش اعلام کردند تولید ناخالص داخلی (GDP) در مقایسه با یک سال پیش 3.2 درصد رشد کرده که رقمی بالاتر از پیش‌بینی‌ها را نشان می‌دهد و در مقایسه با کاهش 6.8 درصدی در طول سه ماه نخست امسال، پیشرفت قابل ملاحظه‌ای محسوب می‌شود. البته در پس این آمارهای درخشان، پیچیدگی‌هایی وجود ندارد. تولید صنعتی در ماه ژوئن 4.8 افزایش یافته، اما رشد خرده‌فروشی که به کمترین حد خود رسیده بود، همچنان ناامیدکننده است و کاهش 1.8 درصدی داشته است. این ترکیب ممکن است در شرایط فعلی منطقی باشد، اما مطلوب چین نیست.
نکته‌ای که نباید فراموش کرد، این است که چین به این دلیل به رشد اقتصادی بازگشته که تعطیلی‌ها و محدودیت‌ها را زودتر از کشورهای دیگر آغاز کرد و زودتر توانست فعالیت اقتصادی را از سربگیرد. همچنین با نظام سیاسی استبدادی، توانست محدودیت‌هایی را بر شهروندان خود اعمال کند که کشورهای دموکراتیک برای اجرای آن با چالش مواجه هستند؛ مثلا چین اجبار مردم به ماسک زدن را به یک فرهنگ جنگی تبدیل کرده است. خیلی از اقتصاددانان پیش‌بینی می‌کنند در سه ماهه سوم امسال، رونق قابل توجهی در اقتصاد جهان رخ دهد که اقتصاد چین احتمالا پیشتاز آن خواهد بود.
از سوی دیگر، کرونا همچنان اقتصاد اول دنیا را زمین‌گیر کرده، به طوری که در هفته گذشته، 1.3 میلیون نفر دیگر در آمریکا، به دلیل مشکلات اقتصادی ناشی از پاندمی کووید 19 بیکار شدند. تعداد بیکاران ثبت شده جدید، در مقایسه با 16 هفته گذشته، کمی کاهش یافته، اما همچنان میلیون‌ها آمریکایی بعد از اینکه چند ماه از بیکار شدنشان می‌گذرد، نتوانسته‌اند شغل تازه‌ای پیدا کنند. در اواسط ماه ژوئن، 17 میلیون آمریکایی هنوز بیکار بودند.