بعد از چند ماهی که از شیوع کرونا می‌گذرد، خیلی زود است که بخواهیم با اطمینان از اثر این پاندمی بر نرخ باروری صحبت کنیم، اما آنچه تا اینجای کار مشخص شده این است که زاد و ولد در کشورهای فقیر و ثروتمند، الگوهای متفاوتی را نشان داده است. در زمان ابهام، زنان کمتری خواهان بچه‌دار شدن هستند. در کشورهای ثروتمند، خیلی‌ها حتی از تشکیل زندگی جدید امتناع می‌کنند. اما در کشورهایی که در اوج فقر هستند و زنان حق انتخاب کمتری در این موضوع دارند، انفجار جمعیت قریب‌الوقوع است.
دولت‌ها هم سعی می‌کنند خود را با این وضعیت وفق دهند. مثلا در کشور ثروتمند سنگاپور، خیلی از جوانانی که قبل از پاندمی هم علاقه‌ای به ازدواج و تشکیل زندگی نداشتند، حالا در دوران پاندمی و رکود اقتصادی، بر این خواسته خود پافشاری بیشتری دارند. و دولت این کشور، سعی دارد با طرح‌های مالی مختلف، آنها را تشویق به ازدواج و بچه‌دار شدن کند. نخست وزیر جدید ژاپن، سوگا یوشیهیده، اخیرا یک طرح بیمه سلامت را راه‌اندازی کرده که باروری آزمایشگاهی را پوشش دهد. ارقام دولت ژاپن حاکی از کاهش 11 درصدی بارداری‌های جدید در چند ماه اخیر هستند.
اما در کشورهای فقیری مثل نپال و بنگلادش که مردم بیشتر مشاغل غیررسمی و دوره‌ای دارند و در شرایط عادی چند بار در سال و آن هم هنگام تعطیلی‌های عمومی به خانواده خود سر می‌زدند، قرنطینه و تعطیلی‌های سراسری باعث شده کاملا در خانه بمانند و نرخ باروری در این کشورها بیشتر شده است.
به علاوه، اختلال در زنجیره تامین، دسترس‌پذیری ابزارهای پیشگیری از بارداری را برای مردم فقیر کمتر کرده و توازن زاد و ولد در کشورهای فقیر و ثروتمند را به هم زده است. خیلی از بارداری‌ها در کشورهای فقیر ناخواسته هستند. داده‌های مراکز بهداشتی هند نشان می‌دهند بین دسامبر گذشته تا مارس امسال، توزیع ابزارهای پیشگیری از بارداری بین 15 تا 23 درصد کاهش یافته است.
در کشورهای ثروتمند این رویه برعکس است و آمارها نشان می‌دهد بیشتر زنان ترجیح می‌دهند فعلا و در دوران پاندمی باردار نشوند و یا کلا فرزندان کمتری داشته باشند. در آمریکا، پیش‌بینی شده میانگین تعداد تولد ماهانه بین نوامبر و فوریه، 15 درصد کاهش یابد.