خط هوایی نروژی، که پروازهای ارزان قیمت در اروپا انجام میدهد، به دنبال بلند پروازی است. این شرکت هواپیمایی که در سال ۱۹۹۳ با ارائه پروازهای ارزان قیمت در نروژ تاسیس شد، پس از مدتی، در سال ۲۰۰۲، توانست پروازهای خود را در سطح اروپا گسترش دهد و به سومین شرکت هوایی بزرگ ارزان قیمت در اروپا بدل شود. در سال ۲۰۱۲، هواپیمایی نروژی اقدام به سفارش ۲۲۲ فروند هواپیمای جدید کرد که در مجموع ارزش این هواپیماها از ارزش خود شرکت بیشتر بود. دلیل این تصمیم نروژی برنامه های آن برای ورود به بازار پروازهای دور برد به آمریکا و آسیا بود. تصمیمی که از نظر مدیر مالی این شرکت، آقای فرود فس (Frode Foss) چندان منطقی به نظر نمیرسد. همین مساله باعث شد تا آقای فوس پس از ۱۵ سال پست مدیریت مالی نروژی را کنار بگذارد و این شرکت را ترک کند. با کناره گیری آقای فوس، قیمت سهام نروژی، ۸٪ کاهش یافت. در مجموع در سال گذشته، سهام این شرکت، یک سوم از ارزش خود را از دست داده است، مساله ای که سهامداران آن را نگران و نگرانتر میکند.
از نظر برخی تحلیلگران، ورود به بازار پروازهای دوربرد برای خطوط هواپیمایی ارزان قیمت، بسیار مشکل است. تا کنون تمامی تجاربی که انجام شده اند، نا موفق بوده اند. از سوی دیگر، این تجارب مربوط به سالها قبل هستند که پروازهای ارزان قیمت، هنوز میان مردم به اندازه امروز جا نیافتاده بودند. امروز پروازهای ارزان قیمت اروپایی، دو ـ پنجم از مسافران را در این قاره جابه جا میکنند.
اما پیشرفتهای صنعتی نیز در این مساله نقش مهمی دارد؛ خرید هواپیماهایی نظیر بوئینگ 787 و یا 737 Max احتمالا نشانگر این موضوع هستند، که پروازهای دور برد را میتوان با تعدادی کمتر مسافر و قیمتی رقابتی به انجام رساند. با این وجود، احتمال موفقیت شرکت هواپیمایی نروژی همچنان در پرده ای از ابهام باقی می ماند. چه بسا رقبای آن، به انتظار نشسته باشند تا برای سرنوشت این شرکت هواپیمایی نقشه بکشند؛ در صورت شکست، یک گزینه میتواند ادغام این شرکت با شرکتی دیگر باشد.
برگرفته از اکنومیست (The Economist)
