صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر جدیدی که در منطقه سیلیکون ولی آمریکا می‌خواهند سرمایه جذب کنند، این روزها کارشان ساده شده است: صندوق‌های ثروت ملی که توسط عربستان سعودی و امارات اداره می‌شوند، به سرمایه‌گذاران اصلی سیلیکون ولی تبدیل شده‌اند و هر چقدر تقاضا شود، پول می‌دهند.
اما خیلی از مدیران این سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر دوست ندارند از دولت‌های مستبد پول بگیرند و ترجیح می‌دهند به گروه‌های غیرانتفاعی برای جذب سرمایه مراجعه کنند. اتفاق‌های جدیدی مثل قتل جمال خاشقچی، روزنامه‌نگاری که در کنسولگری عربستان در استانبول کشته شد، باعث شده آنها از این تصمیم خود خوشحال باشند.
سرمایه‌گذاران سیلیکون ولی از این نظر وضعیت نامناسبی دارند. برخی بنیان‌گذاران استارت‌آپ‌ها، سرمایه‌گذاران خود را در مورد اینکه آیا با دولت‌های خارجی مستبد ناقض حقوق بشر ارتباط مالی دارند یا نه، بازخواست می‌کنند. برخی دیگر هم می‌گویند از این به بعد می‌خواهند بدانند منبع سرمایه مالی آنها کجا است.
یکی از شرکای شرکت سرمایه‌گذاری بزرگ Union Square Ventures در نیویورک، در وبلاگش نوشته که مدیر عامل یکی از شرکت‌های تحت پوشش آنها برای اولین بار در ایمیلی در مورد روابط مالی شرکت سوال کرده است. او می‌گوید، انتظار دارد در هفته‌های آینده ایمیل‌های اینچنینی بیشتری دریافت کند.
سرمایه‌گذاران خطرپذیر پول خود را از منابع مختلف مثل صندوق‌های بازنشستگی، کمک‌های مالی به دانشگاه‌ها، صندوق‌های ثروت ملی و افراد و خانواده‌های ثروتمند تامین می‌کنند و سپس از این پول برای سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌هایی که پتانسیل رشد دارند، استفاده می‌کنند. از آنجایی که صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر به صورت خصوصی اداره می‌شوند، قانون الزامی برای افشای اطلاعات آنها ندارد. بنابراین، پیگیری منابع مالی آنها کار بسیار دشواری است. حتی اگر بنیان‌گذاران یک استارت‌آپ بدانند بخشی از پول بنگاه آنها از کشوری که علاقه‌ای به آن ندارند تامین شده، کاری از دستشان برنمی‌آید.
عربستان سعودی به سرمایه‌گذار بزرگی در شرکت‌های تکنولوژی آمریکا تبدیل شده است و سرمایه‌گذاری‌های مستقیمی در برخی استارت‌آپ‌ها مثل اوبر و شرکت هدست واقعیت افزوده Magic Leap انجام داده است.
