وقتی اورلاندو سائنز در ماه ژانویه و در اوج پاندمی کرونا از کار بیکار شد، دنیا بر سرش خراب شد. یک دهه بود که او دستیار اجرایی یک شرکت حقوقی بود و تصور اینکه می‌خواهد در آینده چه کار کند، بسیار سخت بود. اما به خودش آمد. این شکست می‌توانست عاملی باشد تا بالاخره مدرک فوق دیپلمش را بگیرد و کار بهتری پیدا کند. چند روز بعد، سائنز 40 ساله در یک کالج دوره دو ساله ثبت نام کرد تا برای اینکه دستیار وکیل باشد، مدرک بگیرد. او با بیمه بیکاری توانست تا چند ماه از پس مخارجش برآید.
سائنز می‌گوید: «اگر از این پاندمی کرونا همان‌طور که قبلا بودید بیرون بیایید، یعنی فرصت رشد کردن به عنوان یک انسان را از دست داده‌اید. من فهمیدم که باید بهتر عمل کنم.»
سائنز تنها کسی نیست که این مسیر را طی کرد. نظرسنجی واشنگتن پست که در ماه ژوییه انجام شده، می‌گوید از شروع پاندمی کرونا، تقریبا از هر سه آمریکایی زیر 40 سال، یک نفر به فکر تغییر شغلش افتاده است. به طور کلی هم، از هر پنج کارگر یک نفر برای تغییر شغلی خود اقدام کرده که نشان می‌دهد پاندمی کرونا برای خیلی از آمریکایی‌ها یک نقطه عطف محسوب می‌شود.
خیلی از افراد در این نظرسنجی گفته‌اند که پاندمی شیوه تفکر آنها را در مورد مسائل مهم در زندگی و شغلشان متحول کرده است. درک آنها از اینکه زندگی کوتاه است بیشتر شده و وقت آن رسیده تغییراتی که مدت‌ها رویای آن را داشتند، محقق کنند. نتیجه این تغییر تفکر، بازنگری اساسی در مشاغل آمریکا بوده است.
برخی افراد به دنبال شغلی معنادارتر با درآمد بالاتر می‌گردند و برخی دیگر موقعیت مکانی جدیدی می‌خواهند تا سبک زندگی جدیدی داشته باشند. از وقتی پاندمی کرونا شروع شد، 28 درصد بزرگسالان آمریکایی می‌گویند به طور جدی به فکر تغییر محل زندگی خود هستند و 17 درصد هم می‌گویند در حال حاضر به طور موقت یا دائم، تغییر مکان داده‌اند. بزرگسالان زیر 40 سال بیشتر اقدام به چنین تغییری کرده‌اند.
داده‌های آماری نشان می‌دهد درخواست برای راه‌اندازی کسب‌وکارهای جدید، در سال‌های 2020 و 2021 به اوج خود رسیده که دلیل اصلی آن اخراج گسترده نیروی کار یا تمایل افراد به تغییر روش کارشان بوده است. در ماه مه، درصد کارکنانی که داوطلبانه از کارشان خارج شدند، به بالاترین حد خود رسید.
مردم بعد از پاندمی کرونا به این نتیجه رسیده‌اند که هیچ چیز تضمین شده نیست و همه چیز می‌تواند ظرف چند ماه یا چند هفته تغییر کند.