ورود قانونی حشرات خوراکی به وعده‌های غذایی

ورود قانونی حشرات خوراکی به بشقاب غذای مردم

به گزارش اکونومیست، با اینکه حدود دو میلیارد نفر در سراسر دنیا از حشرات خوراکی به طور مرتب تغذیه می‌کنند، خیلی از مصرف‌‌کنندگان هم به هیچ‌ وجه به آنها به عنوان یک منبع غذایی در وعده‌های غذایی خود نگاه نمی‌کنند. اما نگرانی‌ها در مورد اثرات زیست محیطی تولید مواد غذایی به تدریج حشرات خوراکی را وارد منوها می‌کند: حشرات منبع غنی پروتئین هستند و تولید آنها در مقایسه با گوشت، آسیب کمتری به محیط زیست می‌زند.

تولید حشرات خوراکی در حال حاضر در خیلی از کشورها انجام می‌شود. مثلا اسنک جیرجیرک را در بریتانیا، برگر لارو حشرات را در آلمان، و پودر جیرجیرک را در کانادا می‌توانید پیدا کنید. اما این محصولات مشتریان بسیار اندکی دارند. تحقیقات «پلت‌فرم بین‌المللی حشرات برای خوراک و تغذیه» (IPIFF)، ارزیابی کرده که در سال 2019 حدود 9 میلیون نفر در اتحادیه اروپا، از محصولات به دست آمده از حشرات تغذیه کرده‌اند که فقط 2 درصد جمعیت این منطقه را تشکیل می‌دهد. دلیل این موضوع، فقط چند‌ش‌آور بودن خوراک حشرات نیست، بلکه نبود قوانین مشخص در این زمینه، نقش مهمی ایفا می‌کند.

تا سال 2018، حشرات خوراکی هیچ‌گونه پوشش قانونی در اتحادیه اروپا نداشتند و دلیل ساده آن هم این بود که هیچ کس آنها را یک ماده غذایی به حساب نمی‌آورد. برخی ایالت‌ها به طور اختصاصی قوانینی برای خودشان وضع کردند و به تدریج قوانین بیشتری صادر شد و انتظار می‌رود پوشش‌های قانونی این موضوع در آینده بیشتر شود.

این کار باعث می‌شود تولیدکنندگان مواد غذایی بر پایه حشرات، محصولات خود را در کل اتحادیه اروپا، تجاری‌سازی کنند. و این به نوبه خود، آنها را تشویق می‌کند ظرفیت تولید را بالا ببرند. پیش‌بینی IPIFF این است که تولید از فقط 5 هزار تن در سال 2019 به 260 هزار تن در سال 2030 افزایش یابد. و آنهایی که صدای جویده شدن حشرات رست شده زیر دندان را دوست ندارند، نگران نباشند؛ تولیدکنندگان برای بالا بردن رشد استفاده از حشرات، انواع پودر و ترکیبات دیگر را از آنها به بازار عرضه خواهند کرد. و در این صورت، خیلی‌ها به صورت غیرمستقیم از حشرات تغذیه خواهند کرد.

همه اینها به خاطر این است که حشرات خوراکی اتکا بر پروتئین‌های سایر حیوانات و غذاهای دریایی و دانه سویا را که تولید آنها به محیط زیست آسیب جدی می‌زند، کم می‌کنند. یک پنجم ماهی‌هایی که صید می‌شوند، برای تهیه غذاهای دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که باعث بیش از حد شدن ماهیگیری در برخی مناطق خاص شده‌اند. تولید سویا هم باعث ویران شدن جنگل‌های جنوب آمریکا شده است.