اواخر سال گذشته، حدود 50 هزار نفر در شنزن، تصمیم گرفتند پول دیجیتال چین به نام ecny را تست کنند. آنها از طریق یک اپلیکیشن، پول خود را از دولت دریافت میکنند و میتوانند با آن خرید کنند. از نظر قانونی این کار مثل خرید با پول نقد است. کل پولی که در اپلیکیشن ecny است، توسط یکی از شش بانک تجاری چین تامین میشود که پشتیبان آن بانک مرکزی است.
بانکهای مرکزی در سراسر دنیا، به فکر تولید نسخههای دیجیتال پولهای خود افتادهاند. با اینکه پول دیجیتال چین اولین در نوع خود نخواهد بود، اما نقش آن بسیار تاثیرگذار است. چین رهبر بازار در پرداختهای موبایلی است. بیش از نیم میلیون نفر در این کشور، از سال گذشته ecny را امتحانی استفاده کردهاند. بانک مرکزی چین در حال بررسی توزیع این پول در خارج از کشور است.
پول دیجیتال چین ابتدا به هدف محدود کردن خدماتدهندگان پرداختهای موبایلی طراحی شد. اما حالا سه ادعای مهم در مورد آن مطرح میشود: اول اینکه قابلیتهای نظارتی چین را به میزان چشمگیری افزایش خواهد داد؛ دوم اینکه به این کشور امکان میدهد کنترل پولی بسیار بیشتری به دست آورد؛ و سوم برتری جهانی دلار را به چالش خواهد کشید. البته به نظر کارشناسان، نوع طراحی ecny و ماهیت نظام اقتصادی چین، میگوید که بعید است این سه ادعا به این زودی محقق شوند.
در مورد ادعای اول باید گفت همین الان هم تراکنشهای موبایلی از طریق کارتهای بانکی انجام میشود و کلیه مشخصات افراد ثبت شده و قانونگذاران دسترسی کامل به اطلاعات آنها دارند و بنابراین تغییری در نظارت دولت ایجاد نمیشود.
در مورد ادعادی دوم، باید گفت دولت چین همین الان هم عرضه پولی و نرخ بهره را با در نظر داشتن بخشهای مختلف مدیریت میکند. درست است که نقش ecny در طول زمان ممکن است بیشتر شود، اما محدودیتهای آن همچنان ماندگار خواهد بود. دولت نمیخواهد سپردهگذاران بانکی ناگهان و به شکل انبوه سپردههای خود را خالی کنند. هیچ اقتصاددانی با عرضه پولی 100 درصدی ecny موافق نیست.
در مورد ادعای آخر هم باید گفت یوآن در حال حاضر فقط 2 درصد تراکنشهای بینالمللی در هر روز را به خود اختصاص میدهد. شرکتها و سرمایهگذاران هنگام تصمیمگیری در مورد اینکه از کدام ارز استفاده کنند، به آسان بودن تبدیلپذیری آن به پولهای دیگر و قابل اطمینان بودن نظامهای قانونی کشور مورد نظر فکر میکنند. فاکتورهای محدودکننده استفاده از پول چینی، سیاست است، نه تکنولوژی.