با کاهش محدودیت‌های کرونا در کشورهای ثروتمند، کمبود نیروی کار به یک معمای اقتصادی جدید تبدیل شده است. با اینکه میلیون‌ها نفر از مردم کارشان را در دوران کرونا از دست دادند و همچنان بیکار هستند، اما صدای کسب‌وکارها در این کشورها، از کمبود نیروی کار درآمده است. در خبرهای قبلی به این موضوع در آمریکا اشاره کردیم. اما مشکل کمبود نیروی کار، به کشورهای دیگر هم سرایت کرده است.
کافه‌ها در بریتانیا به دنبال کارگر هستند. در استرالیا، مشاغل خالی 40 درصد بیشتر از دوران قبل از پاندمی شده‌اند. اروپا با سرعت کندتری از قرنطینه بیرون آمد، اما باز هم مشاغل خالی از سوییس تا آلمان، بیشتر از قبل هستند.
برخی افراد از این اخبار استقبال می‌کنند. وقتی هنوز تقاضا برای استخدام نیروی انسانی بالا است، یعنی احتمالا پیش‌بینی‌ها در مورد اینکه اتوماسیون قاتل مشاغل است، درست نیست. مدیران شرکت‌ها نیز برای جذب نیروی مورد نیاز خود به‌شدت در تقلا هستند. مک‌دونالدز پیشنهاد افزایش دستمزد داده است. در انگلستان، شرایط احراز صلاحیت شغلی ساده‌تر شده و شرکت‌های دیگر، برای دعوت به استخدام متقاضیان، به آنها پول می‌دهند.
اما نباید نکات منفی این موضوع را هم نادیده گرفت. جنگ بین کافرماها برای استخدام نیرو می‌تواند یک اثر دومینویی ایجاد کند و به اقتصادها ضربه بزند. سازندگانی که نمی‌توانند به اندازه کافی کارگر پیدا کنند، خانه‌های کمتری می‌سازند و مشاغل مرتبط مثل دکوراتورها به نوبه خود کم می‌شوند. کسب‌وکارها هنوز بیرون نیامده از بحران کرونا، ممکن است با یک بحران مالی دیگر مواجه شوند.
دولت‌ها برای اینکه بازار کار را روی غلطک بیندازند و با کمبود نیروی کار مبارزه کنند، باید قانون 3P را مد نظر قرار دهند؛ یعنی:
- پرداخت (payment): افزایش دستمزدها متناسب با کار
- پاسپورت(passport) : تسهیل امکان مهاجرت نیروی کار (در نیوزیلند، نرخ سالانه مهاجرت از 92 هزار نفر به 7 هزار نفر در دوران کرونا کاهش یافته است).
- صبوری (patience): خیلی از افراد هنوز از ترس ابتلا به کرونا، از بازگشت به کار امتناع می‌کنند. این نگرانی با افزایش سرعت واکسیناسیون باید برطرف شود.