کارشناسان می‌گویند، مهاجرین در آلمان به طور میانگین، بیشتر از خود آلمانی‌ها اقدام به راه‌اندازی کسب‌وکار می‌کنند. این موضوع این روزها در تیتر رسانه‌های آلمانی هم مشهود است. بیشتر آنچه این رسانه‌ها در مورد اوگور شاهین و اوزلم تورچی، که چند روز است نامشان سر زبان‌ها افتاده پوشش می‌دهند، رگ و ریشه ترکیه‌ای آنها است. این دو زن و شوهر، بنیان‌گذاران شرکت آلمانی بیو‌ان‌تک، یکی از کاشفان واکسن ویروس کرونا هستند. یکی از روزنامه‌های آلمان تیتر زده بود: «فرزندان مهاجرین، دنیای ما را نجات خواهند داد.»
نظرسنجی جدیدی که یک بانک دولتی انجام داده می‌گوید، در میان 605 هزار بنیان‌گذار شرکت‌ها در سال گذشته، 1 نفر از هر 4 نفر، ریشه‌ای غیرآلمانی داشته است. حوزه‌های فعالیت آنها هم فقط به خواروبار و رستوران‌داری محدود نیست. مثلا یک پناهجو از کوزوو، وب‌سایت دوست‌یابی راه‌اندازی کرده و یا نادر اطمینان از ایران، در سال 1988 هتل‌های زنجیره‌ای Novum را تاسیس کرده است.
تعداد مهاجرین در آلمان یا آنهایی که حداقل یکی از والدینشان خارجی بوده، 6/19 میلیون نفر است که 24 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند. مطالعات یک موسسه نشان می‌دهد اعضای این جمعیت، مالک 773 هزار کسب‌وکار مختلف در آلمان هستند. از میان آنها، 469 هزار نفر تاجر فردی و بقیه کارفرما هستند که عمدتا هم در حوزه ساخت‌وساز، خرده‌فروشی و خدمات، کار می‌کنند. تعداد آنها هم روز به افزایش است. اگر بخواهیم مقایسه کنیم، تعداد بقیه آلمانی‌ها که خودشان کسب‌وکار دارند، رو به کاهش است. در واقع، خیلی از تحصیلکرده‌های آلمانی، یک شغل کارمندی امن را به فرازونشیب‌های راه‌اندازی کسب‌وکار، ترجیح می‌دهند. بازار کار پررونق یک دهه اخیر هم، به جوانان آلمانی با هر مهارتی، کمک کرده بدون تلاش زیاد، شغل راحت به دست آورند.
اما تحقیقات مختلف نشان می‌دهد که تبعیض – چه به صورت علنی و چه پنهانی – شرایط بازار کار را برای مهاجرین در آلمان سخت‌تر کرده است. خیلی از آنها مدارکی از کشورهای محل تولد خود دارند که در آلمان به رسمیت شناخته نمی‌شود.